พระเจดีย์มหาธรรมกายและคุณยายที่พึ่งทางใจ พระจันทร์วันเพ็ญ เล่ม 2 หน้า 24
หน้าที่ 24 / 124

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงความงดงามและการมองเห็นมหาธรรมกายเจดีย์ที่สามารถเห็นได้จากระยะไกล และกล่าวถึงคุณยายที่เป็นที่พึ่งทั้งทางกาย วาจา และใจ ผู้ที่ให้ความสงบและความชุ่มเย็นใจแก่ลูกหลานทั้งหลาย เป็นแบบอย่างของการค้นหาที่พึ่งที่แท้จริงตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า สามารถนำพาทุกคนไปสู่ความสงบโดยไม่ต้องพูดคุยกันแม้แต่น้อย สามารถประสบกับความทุกข์ได้หายไปเพียงแค่ได้พบหน้า.

หัวข้อประเด็น

-มหาธรรมกายเจดีย์
-คุณยายเป็นที่พึ่ง
-ความสำคัญของการมีที่พึ่ง
-การมองเห็นจากระยะไกล
-บทบาทของคุณยายในชีวิตคน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประการที่ ๑ พระเจดีย์ใหญ่นั้นอยู่ใกล้ก็มองเห็น อยู่ไกลก็มองเห็น อยู่ไกลก็เห็น อย่างเช่น มหาธรรมกายเจดีย์ของเรา เมื่อเราออกไปข้างนอก อยู่ไกลถึงบางขันธ์ (ห่างประมาณ ๗ ก.ม.) ถ้ามองเข้ามาก็จะเห็นมหาธรรมกายเจดีย์สีทองของเรา มีความงดงามได้อย่างชัดเจน แม้ทางอากาศ มองลงมาจาก เครื่องบิน ก็สามารถมองเห็นมหาธรรมกายเจดีย์ได้ชัดเจน เช่นกัน คุณยายก็เช่นเดียวกัน คนอยู่ใกล้ก็พึ่งพาท่านได้ คน อยู่ไกลก็พึ่งพาท่านได้ การมีที่พึ่งเป็นสิ่งสำคัญ บุคคลทั้งหลาย ต่างแสวงหาที่พึ่งด้วยกันทั้งสิ้น แต่จะมีสักกี่คนที่จะได้ที่พึ่งที่ ถูกต้องร่องรอยตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าบ้าง คุณยายเป็นที่พึ่งทั้งทางกาย ทางวาจา และทางใจ ให้กับลูกหลานทุกๆ คน ทุกเพศ ทุกวัย ทุกภาวะฐานะ ที่กล่าวว่าคุณยายเป็นที่พึ่งทางกายนั้น ตั้งแต่ภายนอก ดูบุคลิกภาพ ความสงบ ความเรียบร้อยของท่าน แม้บุคคลหนึ่ง บุคคลใดมีความเร่าร้อนใจมา เมื่อได้มาพบคุณยาย ความเร่า ร้อนก็ดับไป กลายเป็นความฉ่ำเย็น บางท่านมีความทุกข์มา หาคุณยาย แม้คุณยายยังไม่ได้พูดคุยอะไรเลย เพียงแค่เห็น หน้าท่าน ความทุกข์เหล่านั้นก็ละลายไปทันที ๒๔ พระจันทร์วันเพ็ญ เล่ม ๒
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More