การเจริญภาวนาและบุญในศาสนา พระจันทร์วันเพ็ญ เล่ม 2 หน้า 50
หน้าที่ 50 / 124

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงภาวนามัย การเจริญภาวนาเป็นรากฐานสำคัญของการทำบุญ การทำจิตใจให้ผ่องใส และอปจายนมัย เป็นบุญที่เกิดจากการอ่อนน้อม ฝึกฝนการกราบไหว้พระถึงแม้จะมีอายุน้อยหรือมากก็ตาม นอกจากนี้ยังมีเวยยาวัจจมัย ที่แสดงถึงการขวนขวายทำกิจที่ชอบ โดยมีตัวอย่างจากการประกอบพิธีบุญที่วัดและสภาธรรมกาย โดยกล่าวถึงความสำคัญของการทำบุญในชีวิตประจำวันและการสร้างบุญในสังคม

หัวข้อประเด็น

-การปฏิบัติธรรม
-การเจริญสมาธิ
-บุญจากการถ่อมตน
-การทำกิจที่ชอบ
-การประกอบพิธีบุญ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ข้อที่ ๓ ภาวนามัย คือเรื่องการเจริญภาวนา วัดของ เราไม่ว่าจะทำบุญอะไรก็ตาม สิ่งที่เราทำสม่ำเสมอเป็นรากฐาน ที่สําคัญ คือการปฏิบัติธรรมเจริญสมาธิภาวนา กลั่นจิตกลั่น ใจของเราให้ผ่องใส สะอาด บริสุทธิ์เสมอ ข้อที่ ๔ อปจายนมัย คือบุญที่เกิดจากการอ่อนน้อม ถ่อมตน เรามีโอกาสได้ฝึกฝนเรื่องนี้จากการกราบไหว้ พระ พุทธรูป พระภิกษุสงฆ์ และไม่ว่าใครจะมีอายุมากกว่า หรือ น้อยกว่าเรา เราก็ยกมือไหว้ผู้อื่นก่อนได้อย่างสนิทใจ เพราะ เรามีคุณยายเป็นต้นแบบ ข้อที่ ๕ เวยยาวัจจมัย คือบุญที่เกิดจากการขวนขวาย ทำกิจที่ชอบ ในสมัยสร้างวัดใหม่ๆ หรือสมัยที่พวกเราประกอบ พิธีบุญที่สภาธรรมกาย (หลังคาจาก) ก็ดี ญาติโยมทุกคนที่มา ๕๐ พระจันทร์วันเพ็ญ เล่ม ๒
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More