การทำบุญและการกินข้าวในวัด พระจันทร์วันเพ็ญ เล่ม 2 หน้า 97
หน้าที่ 97 / 124

สรุปเนื้อหา

ในเนื้อหานี้พูดถึงการตั้งใจทำอาหารด้วยความเงียบและอิ่ม ไม่เปลืองอาหาร เมื่อทานอาหารเสร็จจะร่วมทำบุญกวาดใบไม้ในวัด โดยมีบทสนทนากับคุณยายที่ถอนวัชพืช ซึ่งให้ข้อคิดเกี่ยวกับความพยายามและการทำดี การทำงานซ้ำๆ ของหลวงพ่อถือเป็นการทำบุญที่สำคัญ, แม้จะดูเหนื่อยแต่ก็มีความหมายในการสะสมบุญเรื่อยๆ โดยเนื้อหานี้เน้นที่การใช้ชีวิตแบบมีสติและทำความดีให้เต็มที่

หัวข้อประเด็น

-การทำบุญในวัด
-การใช้ชีวิตด้วยความตั้งใจ
-การเก็บใบไม้ในวัด
-การสนทนากับคนชรา
-การกินอาหารอย่างมีสติ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ข้าวต้มเสียงดัง ท่านจะสอนว่า “ให้ทำเสียงเงียบๆ เรากินข้าว ไม่ได้ถืออาวุธไปรบกับใคร” แล้วท่านยังพูดอีกว่า “กินให้ อิ่มๆ นะ กินให้หมด อย่ากินทิ้งกินขว้าง พอพวกเราทานอาหารเช้าเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก่อน ออกจากวัดเพื่อไปทำงานตามปกติ หากยังพอมีเวลา เราจะ เอาบุญกวาดใบไม้บริเวณหน้าศาลาดุสิต อาคารยามา ศาลา จาตุมหาราชิกา และที่หน้าโบสถ์ แล้วแต่ว่าเวลาจะอ้านวย ครั้งหนึ่ง ผมเดินถือไม้กวาดออกมา เพื่อกวาดใบไม้ บริเวณริมสระข้างศาลาดุสิต พบคุณยายกำลังนั่งถอนวัชพืช อยู่ที่สนามหญ้า ผมจึงเข้าไปกราบท่าน “คุณยายทำอะไรครับ” ผมถามคุณยายซึ่งกำลังก้ม หน้าก้มตาถอนวัชพืช “ยายถอนพวกวัชพืชที่มันขึ้นแซมทิ้งไป” คุณยาย ตอบพลาง ถอนหญ้าไปพลาง “คุณยายไม่เหนื่อยหรือครับ แล้วเมื่อไรมันจะหมดครับ” ผมถามคุณยายแบบเด็กๆ คุณยายตอบว่า “เราค่อยถอนค่อย เก็บไป มันก็ต้องหมดเข้าสักวัน” ผมถามคุณยายต่อไปว่า “คุณยายครับ มีคนเขามาถามปัญหาหลวงพ่อทุกวัน หลวงพ่อ ก็ตอบทุกวัน เป็นหลวงพ่อนี่มีงานมากเหมือนกันนะครับ ต้อง ตอบปัญหาซ้ำๆ ซากๆ แล้วปกติเราจะทำความดี และทำบุญ พระจันทร์วันเพ็ญ เล่ม ๒๙๗
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More