ความไม่เที่ยงของสังขาร : หน้า 27/83

27 สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงหนอ มีความเกิดขึ้น และความเสื่อมไปเป็นธรรมดา เกิดขึ้นแล้วย่อมดับไป การเข้าไปสงบสังขาร เหล่านั้นได้ ย่อมเป็นสุข พระราชาเมื่อได้สดับธรรมนั้นแล้ว ทรง ปีติอิ่มเอิบพระทัยยิ่งนัก ครั้งนั้นท้าวสักกะทรง แสดงทิพยสมบัติอันใหญ่ยิ่งในเทวโลกให้ทรงทอด พระเนตร แล้วนำพระราชากลับมายังพระนคร ครองราชสมบัติตามเดิม และทรงถวายโอวาทว่า “ข้าแต่พระมหาราช ขอพระองค์จงตั้ง อยู่ในความไม่ประมาท แล้วเสด็จกลับไปยัง เทวโลกเถิด” ธรรมะนี้ แม้ประกอบด้วยถ้อยคำเพียง ไม่กี่คำ แต่ก็เป็นถ้อยคำที่ทรงคุณค่ายิ่งนัก สำหรับ พระธรรมโสณฑกะแล้ว เพื่อจะได้ฟังถ้อยคำอัน หาได้ยากยิ่งนี้ แม้จะต้องพลีชีวิตท่านก็ยอม