ข้อความต้นฉบับในหน้า
73
ปรากฏที่อื่น ที่มิใช่ศูนย์กลางกาย ให้ค่อยๆ น้อมนิมิตเข้ามา
อย่างค่อยเป็นค่อยไป ไม่มีการบังคับ และเมื่อนิมิตมา
หยุดสนิท ณ ศูนย์กลางกาย ให้วางสติลงไปยังจุดศูนย์กลาง
ของดวงนิมิต ด้วยความรู้สึกคล้ายมีดวงดาวดวงเล็กๆ อีก
ดวงหนึ่งซ้อนอยู่ตรงกลางดวงนิมิตดวงเดิม แล้วสนใจเอา
ใจใส่แต่ดวงเล็กๆ ตรงกลางนั้นไปเรื่อยๆ ใจจะค่อยๆ ปรับ
จนหยุดได้ถูกส่วน แล้วจากนั้นทุกอย่างจะค่อยๆ ปรากฏให้
เห็นได้ด้วยตนเอง เป็นภาวะของดวงกลมที่ทั้งใส ทั้งสว่าง
ผุดช้อนขึ้นมาจากกึ่งกลางดวงนิมิต ตรงที่เราเอาใจใส่อย่าง
สมาเสมอ
ดวงนี้เรียกว่า “ดวงธรรม” หรือ “ดวงปฐม
มรรค” อันเป็นประตูเบื้องต้นที่จะเปิดไปสู่หนทางแห่งมรรค
ผลนิพพาน การระลึกนึกถึงนิมิต หรือดวงปฐมมรรคสามารถ
ทำได้ในทุกแห่งทุกที่ ทุกอิริยาบถ เพราะดวงธรรมนี้คือ
ที่พึ่งที่ระลึกอันประเสริฐของมนุษย์
ข้อแนะนํา คือ ต้องทำให้สม่ำเสมอเป็นประจำ
ทำเรื่อยๆ อย่างสบายๆ ไม่เร่ง ไม่บังคับ ทำได้แค่ไหนให้
พอใจแค่นั้น อันจะเป็นเครื่องสกัดกั้นมิให้เกิดความอยากจน
เกินไป ถึงกับทำให้ใจต้องสูญเสียความเป็นกลาง และเมื่อ
การปฏิบัติบังเกิดผลแล้ว ให้หมั่นตรีกระลึกนึกถึงอยู่เสมอ
จนกระทั่งดวงปฐมมรรคกลายเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับลม
หายใจ หรือนึกเมื่อใดเป็นเห็นได้ทุกที