ข้อความต้นฉบับในหน้า
40
ราชตามมา ก็รีบหนีด้วยความกลัว ขณะที่วิ่ง
หนีนั้นเขาพลาดล้มลงที่แผ่นหิน เกิดความหวาด
กลัวจนแทบสิ้นสติ เพ้อพูดว่า “นโม พุทธายะ”
ด้วยความคุ้นเคยที่กล่าวเป็นคำล้อเลียนมาก่อน
คำของหมองูนั้น เปรียบดั่งน้ำอมฤตที่แผ่
ซ่านไปยังนาคราช ยังใจของนาคราชให้ชุ่มชื่น
เบิกบาน ความโกรธที่มีแต่เดิมก็พลันมลายหาย
ไปทันที ด้วยความเคารพในพระพุทธเจ้า นาค
ราชจึงกล่าวว่า
“เพื่อนเอ๋ย ! อย่ากลัวเราเลย บัดนี้เรา
ถูกมนต์ คือ คุณของพระพุทธเจ้าอันเป็นที่พึ่ง ที่
ระลึกอันสูงสุดเข้าแล้ว มนต์นั้นยังใจของเราให้
เลื่อมใสเบิกบานยิ่งนัก พร้อมทั้งเกิดความเลื่อมใส
ต่อท่านด้วย วันนี้เราจะให้เครื่องบรรณาการแก่
ท่าน ขอท่านจงรับเถิด”
ครั้นนาคราชพูดจบแล้ว ก็เลื้อยเข้าไปเอา