ความจริงใจและการช่วยชีวิต : หน้า 55/101

จริงใจ...ส ส บ า ย จ ริ ง ๕๕ ทันใดนั้น พิษงูก็หายไปถึงสะเอว เด็กน้อย ลุกขึ้นนั่งได้ แต่ยังไม่อาจยืนได้ พราหมณ์จึง กล่าวกับภรรยาว่า “น้องรัก เราได้ช่วยลูกแล้ว ขอเธอจง ช่วยลูกด้วยเถิด” ถึงเวลาที่ภรรยาของพราหมณ์จะแสดง ความจริงใจของนางบ้าง นางรู้สึกวิตกกังวลเป็น อันมาก แต่ในที่สุดนางก็ตัดสินใจเผชิญกับ ความจริง นางกอดลูกไว้พลางกล่าวว่า “บิดาของเจ้า กับงูที่กัดเจ้านั้น ล้วนไม่ เป็นที่รักของแม่เช่นกัน ด้วยเดชแห่งความจริง นี้ ขอความสวัสดีจงมีแก่เจ้า ขอให้พิษงูจง หายไป ขอให้เจ้ามีชีวิตอยู่ต่อไปเถิด” สิ้นคำของนาง พิษงูก็หายไปสิ้น เด็กน้อย ลุกขึ้นวิ่งเล่นได้ดังเดิม