การเดินทางและการใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่า : หน้า 85/101

122 ต อ การเดินทาง e C ๘๕ ค่าตั๋วโดยสารแล้ว เกิดเป็นคนทั้งที ถ้ามัวแต่ซึมเศร้า เอาแต่ คิดเรื่องทุกข์ใจ ทำเรื่องร้อนใจ ทุกวี่ทุกวัน เราย่อมไม่แตกต่างไปจากนักเดินทางผู้น่าสงสาร ที่เฝ้าแต่ฝืนใจกล้ำกลืนอยู่กับเนยบูดๆ และ ขนมปังที่แข็งกระด้าง ทั้งที่ตนเองมีสิทธิ์อิ่ม หนำสำราญกับอาหารเลิศรส เราทุกคน คือ นักเดินทาง ที่ต้องฝ่าลมพายุอีกมาก... กว่าจะถึงจุดหมาย ขอให้นักเดินทางทุกคน ใช้สิทธิ์ของตนอย่างรู้คุณค่า เพื่อที่จะก้าวไปข้างหน้า ด้วยรอยยิ้มที่สดใส และถึงจุดหมายโดยสวัสดิภาพ