ความสุขและการเบียดเบียน : หน้า 91/101

อย่าเบียดเบียนกันเลย ๙๑ เรื่องนี้ ไม่มีใครเลยที่มีความสุข เพราะเมื่อช้างเกเรทำลายชีวิตลูกนก มันได้ ทำลายความสุขของแม่นก ทำลายความสุข ของป่าที่มันอยู่อาศัย และที่สำคัญมันทำลาย ความสุขของตัวมันเองด้วย แม้ช้างเกเรจะจบชีวิตไปแล้ว แต่สงคราม ระหว่างชีวิตทั้งหลายในเรื่องนี้คงยากจะยุติลงได้ อาจจองเวรกันไป ชดใช้กรรมกันไปอย่างไม่รู้ จบสิ้น การเบียดเบียนกันเพียงครั้งเดียว ย่อม สร้างความทุกข์แก่กันและกัน ซ้ำแล้วซ้ำเล่า อย่างยาวนาน โลกของเรา คงจะมีความสุขยิ่งกว่านี้ หากปราศจากการเบียดเบียนกัน เพราะความสุข และความทุกข์ของแต่ละชีวิตนั้น สัมพันธ์กัน และถ่ายทอดถึงกันได้ ทุกครั้งที่ชีวิตใดชีวิต หนึ่งถูกเบียดเบียน หรือถูกทำร้าย ความสุขใน โลกนี้ย่อมลดน้อยลงไปทันที