ข้อความต้นฉบับในหน้า
กฎแห่งกรรม ๒๔
กฎแห่งกรรม ๒๙
เฉพาะกรรมหนักเรื่องธุรกิจฝืน
และโรงเหล้า และแค้นใจที่ท่าน
ประมูลโรงเหล้าไม่ได้นั้น ภาพ
เหล่านี้ได้ฉายให้อากงเห็น จึงมีคติ
นิมิต มีด แม้ว่าตอนที่อากงมี
ชีวิตอยู่ท่านได้ทำบุญทอดผ้าป่า
ทอดกฐิน และทำบุญสงเคราะห์
โลก แต่เนื่องจากเป็นเงินที่ไม่
บริสุทธิ์ตามกฎแห่งกรรม อากง
ตายแล้วจึงไปมหานรกขุม ๕ มี
กายผอมสูงใหญ่ปานภูเขา
นั่งอยู่ในภูเขาที่สูงใหญ่เป็นโพรง
อาเจียนออกมาเป็นน้ำกรดสีดำา
ท่วมตัว อากงได้รับทุกข์ทรมาน
มาก และจะต้องไปเจออีกหลาย
ทัณฑ์ทรมาน” ขณะนี้อากงยังรับ
บุญไม่ได้ แต่บุญได้ไปคอยที่
ยมโลก
- มหานรกขุม 5 ชื่อว่า มหาโรรุวมหานรก หมายถึง มหานรกที่เต็มไปด้วย
เสียงร้องระงมครวญคราง มากมาย เหตุที่มาเกิดในนรกขุมนี้ เพราะชอบดื่มสุรา
และเสพยาเสพติดต่างๆ เป็นส่วนมาก
๓ ทัณฑ์ทรมาน คือ การถูกลงโทษด้วยอาการต่างๆ เช่น ถูกฟันด้วยมีดอันคม
กล้า ถูกฉีกเนื้อ ถูกกรอกน้ำทองแดง ถูกบดขยี้ ถูกเสียบด้วยหลาวเหล็ก เป็นต้น
ทำให้ได้รับความทรมานอย่างแสนสาหัส ซึ่งเกิดขึ้นจากผลแห่งกรรมชั่วที่ได้ทำไว้
มาส่งผล
สําหรับอามานั้นท่านเป็น
คนใจบุญ ใจของท่านจึงซุ่มอยู่
ในบุญ เมื่อละโลกแล้วท่านไปเป็น
เทพธิดา อยู่สวรรค์ชั้นดาวดึงส์
เขตที่ ๒ มีวิมานทอง กำลังปลื้ม
ปิติมากๆ ในสมบัติทิพย์ที่ได้
เพราะบุญที่ท่านได้ทำทุกๆ บุญ
สมัยเป็นมนุษย์ ท่านรับบุญได้
ทุกบุญที่อุทิศไปให้
ส่วนคุณแม่ของดิฉันนั้น
ท่านจากไปพร้อมรอยยิ้ม แต่ตาข้างซ้ายปิดไม่สนิท ด้วยสาเหตุที่ก่อน
ตายท่านเหลือบไปเห็นบริวาร ที่เกิดด้วยบุญมายืนอยู่รอบตัวท่าน และ
ท่านมองเห็นแค่แว้บเดียวเท่านั้นก่อนที่ท่านจะจากไป ท่านจึงยิ้มที่มุมปาก
และไปเกิดเป็นเทพธิดาที่ดาวดึงส์ เขตที่ ๒ มีวิมานทองใกล้ ๆ อาม่า คุณ
แม่กำลังมีความสุขในทิพยสมบัติ และได้รับบุญทุกบุญที่อุทิศไปให้
คุณแม่ของดิฉัน เป็นมะเร็งเพราะกรรมเก่า ที่เคยทำปาณาติบาต
๔ ดาวดึงส์ คือ สวรรค์ชั้นที่ ๒ เป็นที่อยู่ของผู้ปกครองภพ ๓๓ องค์ โดยมี
ท้าวสักกเทวราช หรือพระอินทร์ เป็นหัวหน้า จึงชื่อว่า ดาวดึงส์ ซึ่งแปลว่า ๓๓
๕ บริวาร คือ เทพบุตร เทพธิดาที่เกิดขึ้นด้วยกำลังบุญของเทพบุตร หรือเทพธิดา
ผู้เป็นเจ้าของ
5 ปาณาติบาต แปลว่า การทำให้สิ่งที่มีปราณ คือ ลมหายใจตกล่วงไป หมายถึง
การฆ่าสัตว์ การทำให้สัตว์สิ้นชีวิต จัดเป็นทุจริตทางกายอย่างหนึ่ง ผู้กระทำ
ปาณาติบาต ถือว่า กระทำบาปทุจริตแสดงถึงความโหดร้ายขาดเมตตาในสัตว์ เป็น
เหตุให้ผู้กระทำมัวหมอง เป็นเหตุก่อเวรภัย มีโทษถึงตกนรก และส่งผลให้อายุ
สั้นพลันตายในทุกภพทุกชาติหรือ ปาณาติบาต คือ ทำสัตว์มีชีวิตให้ตกล่วงไป
ฆ่าสัตว์
TREA
40