การเข้าใจธรรมชาติของทุกข์ : หน้า 17/26

ถ้าไฟเข้าไปในเติร์นมันร้อน ถ้ามันเขามโดนตัวเรา กระดูกมันเข้าไปให้ กว่าที่ลดไฟสว่าง กว่าที่เติร์นร้อน กว่าที่พัดลมหมุน อากาศภายในกระดูกนั้นขึ้นมา ทั้งหมดนั้นเป็นอาการของไฟฟ้า ไม่ใช่ตัวไฟฟ้า ดวงนี้เป็นไงๆ คนไม่เย็น หน้ามันหล่อหรือเปล่าไม่เห็น เราแต่อาการ พวกเราทุกวันนี้เหมือนกันรู้แต่ความทุกข์ แต่ตัวทุกจริงๆ กลับไม่เห็น เพราะมันอยู่ในใจ แล้วได้ดูลใจเองแล้วยังเลยเมื่อดก็ไม่เห็น ใดใจ เพราะฉะนั้นตัวทุก วิญญาณจึงไม่เห็นตัว ทุกข์ตราบได้ยังไม่สิ้นสุด เพราะฉะนั้นทุกข์ในใจจึงไม่เห็นตัว คำว่ามีตัวเองก็ไม่ได้ความร้อนใจว่าวิญญาณในใจจึงจะเต็มเชียว กุ้ยตามมึงเอาไปไม่เห็นหรอก เพราะฉะนั้น อสูวยลเหลือเกิน จะเห็นตัวทุกข์ได้มีดีเดียว เขาให้ธรรมกายแจ้งจะเห็นทุกข์ชัด เป็นดวงดำจดอยู่ที่ศูนย์กลางกาย ส่วนอาการตันหมุนกาย กระสับกระสาย ยึดดึงตื่นตื่นใจ มันไม่ใช่ตัวตน ตัวมันอยู่ที่ศูนย์กลางกาย แต่มันเห็น เพราะมันไม่บริกรรม ทำบ้างไม่บริกรรม กับบริกรรมก็ไม่บ่อย มี настоящее กับหลวงพ่อท่านเช่าใจไปบรรยา ฯ จะตาย แต่ร่างคนไป ก็ฉันก็ไปต่อ ไปต่อก็ได้ วิธีนี้อยู่แถวนี้และ ทำไมจึงเป็นอย่างนั้น เพราะไม่เห็นตัวทุกข์เห็นแต่ว่าอะไร เพราะฉะนั้นใจ จะเห็นตัวทุกข์ได้มีดีเดียว เขาให้ธรรมกายแจ้งจะเห็นตัวทุกข์ชัด เป็นดวงดำจดอยู่ที่ศูนย์กลางกาย ส่วนอาการตันหมุนกาย กระสับกระสาย ยึดดึงตื่นตื่นใจ มันไม่ใช่ตัวตน ตัวมันอยู่ที่ศูนย์กลางกาย แต่มันเห็น เพราะมันไม่บริกรรม ทำบ้างไม่บริกรรม กับบริกรรมก็ไม่บ่อย มี настоящее กับหลวงพ่อท่านเช่าใจไปบรรยา ฯ จะตาย แต่ร่างคนไป ก็ฉันก็ไปต่อ ไปต่อก็ได้ วิธีนี้อยู่แถวนี้และ ทำไมจึงเป็นอย่างนั้น เพราะไม่เห็นตัวทุกข์เห็นแต่ว่าอะไร เพราะฉะนั้นใจ จะเห็นตัวทุกข์ได้มีดีเดียว เขาให้ธรรมกายแจ้งจะเห็นตัวทุกข์ชัด เป็นดวงดำจดอยู่ที่ศูนย์กลางกาย