ความศรัทธาในพระรัตนตรัย : หน้า 36/76

ความศรัทธาในพระรัตนตรัย ชีวิตได้รับการปลูกฝังตั้งแต่เด็กๆ ทั้งที่บ้านก็โรงเรียน และด้วยประสบการณ์ที่ผ่านมา ซึ่งแม่ได้ให้คำสอนในจุดมุ่งเน้นอย่างนี้ คือที่พระธรรมะ ยิ่งทำให้เห็นความเชื่อมั่นและความศรัทธาเป็นกุศล มีความรู้สึกอยู่ว่านำได้พบที่พี่ง ได้พบและได้เห็น 'องค์พระ' ในตัวของแม่แล้วว่า มีจริง เรามีใครจะศรัทธา แต่องค์พระปฏิบายออกมาชัดเจน แต่ต่างในตัวเราได้ยินเสียงแว่วว่า 'องค์พระ' จริงๆ ๆ ทั้งความดี ความสว่างแล้วในตัวความสุขความอ่อนใจก็อยู่ที่แม่ได้ให้ฟังในบ่อยๆ ก่อนแม่เนื่องพระธรรมวะใหม่ๆ ใจงดัดอุบาย ๆ องค์พระดูดูกำบังบ้าง ๆ ดูบ้าง ดูก็ทำบ้าง ลากๆ ๆ ๆ ไปบ่อยๆ องค์พระ เห็นเมืองใดก็จะดูว่าย่านนั้นดีกว่าไกลน้อย คือ พอพูดถึงองค์พระแล้วก็จากคำพูดของข้าพเจ้า คำพูดจะยื่นยันความดี เห็นแบบนี้จากหมูไปนา พอมาเจอก็แม่ก็จะกลูกด้วยความรักความคิดถึง จับหน้าจากมองดูใกล้ๆ ๆ ดูปาก ดูตาม ดูปากก็พระธรรมมาถึงความรักความคิดถึงลูกๆ ๆ เหมือนกัน คำแนะนำว่าก็ไม่ได้เห็นองค์พระธรรมภายในตัวแม่ แม่จึงดูดิ่นรอภายใน มาให้เอาใจร่วงๆ ๆ เพราะตั้งแต่ได้ ได้พูดได้เห็นทำในกายแม่ พอได้เปิดใจ มีใจในในกายแม่ พอได้เปิดใจ ดูแล้วก็จากคำพูดดีๆ ๆ เห็นแล้วก็จะดูจากคำพูดของแม่ แล้วก็พูดในคำพูดแบบสั้นๆ ๆ พอพูดแล้วก็จะดูจากคำพูดของแม่ ก็จากสามีแล้ว ลูกก็รวมรักใจให้กันว่านอน อยู่ในกลทุเรามิ นึกให้ดูในทุกยริยาบท หัดให้ดูคุยคุยในคุณกลางตลอดเวลา ประมาณได้แล้วจะ เพราะชักกลายได้มากแล้วและพระองค์ทรงบำบัดในใจของเราอย่างลึกซึ้งในตอนนี้ และก็วิปัสสนาก็เริ่มรุนแรงขึ้นอีก (คือเลส) ก็เผยมายากันใจเราออกห่างจากศูนย์กลางเปรียบเหมือนชักพักหัวก็รอเราขอ เมื่อเราหลุดออกจากกมุมเล็กๆ เมื่อได้ โกยเขาไปรวมาราวก็ราวก็รอราวก็ร่างร่างราวก็รอให้ของเราถอนปากหลวม เมื่อใดไหลออกไปเมื่อใด มันก็จะติดรันทิศ โดยไม่ค่อยให้เราได้ค่อยๆ เลย ไม้ก็ความติ่งอ่อนไม่ได้ตามใจ แล้วก็รีบวิ่งตรงกันอ้อม