จดหมายจากแม่ถึงลูกสาว : หน้า 76/76

จดหมายฉบับนี้ เป็นฉบับสุดท้ายที่แม่ได้เขียนถึงลูกสาวจ๋า ที่แม่เขียนไว้หมด ก็จนเพียงแค่ลูกสาวความมดหวังในตัวเอง เพื่อที่จะก้าวไปสู่ความสุขของสมใจในทางธรรม เพื่อให้ลูกได้รับรู้ได้เห็นตัวเองด้วยตัวเองอย่างภายในของเรามีสิ่งที่ยังเป็นที่สิ่งของรัก ลูกสาวไม่ได้เอาเวลาไปศึกษาความรู้ในทางที่ดี ไม่ถูกต้องตรงความเป็นจริงของเป็นหมายได้ดีเท่าไหร่มนุษย์ แล้วลูกก็ได้พูดในส่วนของเองว่าที่เขาพูดมาทั้งหมดเป็นคนรักจริงหรือเปล่า ฝึกทำอย่างไร อย่างดังดังจะดูจากปลงจึงเข้าใจแล้วว่าหวังแม่ได้รับข่าวว่าคิดว่าลูกในไม่ช้า ฝากดาวไว้ให้ลูกอ่านเล่นๆ เย็นๆ ใจ แม่เขียนก่อนฉบับไม่ดีเท่าพระรหัสอะไร แต่ฉันจากใจจากแม่ถึงลูกด้วยความรักและคิดถึงจังๆ แม่เพียรหวัง สั่งสอนลูก ให้ดูทาง กลางของกลาง อย่างหวังพ่อ อย่างทางให้ ใจเขามั่น สูงทางธรรม ฝึกทำไป ให้ลูกได้ ถึงที่สุด สุขแห่งธรรม จากคุณแม่