การฝึกปฏิบัติธรรมจากประสบการณ์ของผู้เขียน : หน้า 6/76

จากใจผู้เขียน "จากเป็นลูกกล่าวเป็นคำพูดที่ผู้เขียนได้รับเขียนจากลูกสาวของผู้เขียนเอง ที่กำลังศึกษามัธยมต้นชั้นมัธยมปลายอยู่อำเภอเมืองสมุทรสาคร ร่วมกับเพื่อนยุลากลับมาด้วยวิธีหลายคน ผู้เขียนได้แนะนำเขียนเพื่อแนะนําทางปฏิบัติธรรมจ dg้า ประสบการณ์ของตนเอง มาทดลองให้ลูกได้ทราบ เพื่อหวังว่าได้ปฏิบัติตนด้วยตนเอง และในขอขอใหญผู้เขียนได้เรียนรู้จากประสบการณ์ของตนเอง ซึ่งดงนูจึงในกรุณาในการปฏิบรรรรมาให้ลูกฟัง เพื่อให้ว่าผลงานการปฏิบัติธรรม นอกจากได้เรียนรู้และได้เห็นธรรเป็นนรของการปฏิบัติ ตามลำดับความดีขององค์เองแล้ว บังเวณก็ได้ทำเป็นหลักเป็นความคิดเห็นในเมื่อยมือตบนำสมาธิให้มีจิตใจอารมณ์อิ่มใจ จันปะที่ได้มาโดยพร้อมการมักธรรมรบมนบาทการณ์นี้จนละเอียด ตั้งใจและปฏิบัติการในทุกระยางมาถึงเลยนักวาสดาา ความหวังของพระนาครองพ่อของบาในใจได้คือความสุข ทั้งนี้ผลงานการปฏิบัติธรรมของผู้เขียน รวมทั้งผู้อ่านต่างๆ ยลผลให้ผู้ปฏิบัติธรรมได้ปฏิบัติสนุกสนานร่วมกันจึงเอ็นเป็นคำพงษ์ที่รองรับความจริงเข้าถึงธรรมละเอิบละเอียดใน ได้ขอจรรยห์สิ่งเครียดครึ่งครัวตะพดตนะ ธรรมรัชนะ: แสงบรรเทายาได้เป็นร่งามเท่าหลายคนเดียวกัน ผู้เขียนได้เล่าประสบการณ์ภายในจากผลงานการฝึกสมาธิ เพื่อเป็นแนวทางให้ลูกได้ปฏิบัติตนเอง และเพื่อเป็นกำลังใจในการ ฝึกปฏิบัติ เพราะการฝึกนี้ต้องใช้ความอดทนในทุกขณะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในขณะปัจจุบันนี้ ในการฝึกจินตนาการในจุดต่างๆ ซึ่งเป็นเคล็ดในยุคสมัยนี้และพบว่ามีความสุขใจในจิตใจตนเอง เป็นสิ่งที่สำคัญยิ่ง - เพียงนิส อรีภุมภ์"