ข้อความต้นฉบับในหน้า
อานุภาพหลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ตอน...ท่านสืบ สมัยนั้น มา เน็นัก โดยอุงหลวง
เรียนเรื่องจากรายงานจากโรงเรียนนอนุบานฝันในรั้ววิทยา
กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงปู่ที่คารพอย่างสูงค่ะ
ลูกชื่อ องุ่น สุขเจริญ เป็นลูกหลานทางสายเลือดแท้ๆ ของหลวงปู่ค่ะ
หลวงพ่อค่ะ วันนี้ลูกขออนุญาตเล่าถึงเรื่อราวความศักดิ์สิทธิ์ของหลวงปู่ในมัยที่ผ่านยังมีชีวิตอยู่ ซึ่งเรื่องนี้ ลูกฉลอม มีแก่น้อย หรือ ลุงหลอม หลานชายแท้ๆ ของหลวงปู่ ได้เล่าให้ฟังค่ะ
ลูกหลอม เป็นหลานผู้ใกล้ชิดหลวงปูมาก เพราะได้ดูแลปฏิบัติรากหลวงปู่จนกระทั่งท่านมรณภาพ ปัจจุบัน ลูกหลอม ยังมีชีวิตอยู่ แต่ท่านอายุมากถึง 91 ปีแล้วค่ะ จะลูกขึ้นมาล่าวะไรท่าก็ไม่ไหว แต่เนื่องจากลูกไม่อยากจะให้ประวัติศาสตร์เลือนวางไปมากกว่านี้ และที่สำคัญในฐานะที่เกี่ยวข้องกับหลวงปู่ และใกล้ชิดกับลูกหลอมโดยตรง ก็เลยอยากนำยถ่ายทอดเรื่องราวที่ลูกหลอมเล่าให้ลูกฟังอย่างละเอียด ถึงในสมัยที่ลูกหลอมอยู่กับหลวงปู่ค่ะ
หลวงพ่อค่ะ ว่าไปแล้ว ลูกหลอมถือเป็นบุคคลภูมิคุ้มวิชา ที่ใกล้ชิดหลวงปู่มาตั้งแต่เด็ก เพราะโยมแม่ของหลวงปู่ พาลุงหลอมไปวัดปากน้ำตั้งแต่ลูกหลอมอายุได้ 5 ขวบ เนื่องจากเป็นหลานรำของโยมแม่หลวงปู่ ต่อมาลุงหลอมก็ได้มาอยู่ที่วัดปากน้ำโดยแม่ชีปุกและแม้วีซืม คอยดูแลเรื่องความเป็นอยู่ โดย ให้เรียนหนังสือ แต่น้องจากลูกหลอมเรียนไม่รู้เรื่อง ก็เลยทำให้ไม่ชอบ
เรียน จึงทำให้ลูกใหญ่ฟ้องหลวงปู่ค่ะ สั้นหลวงปู่เห็นหลวงปู่ไปไม่ไหวจริง ก็เลยบอกกับครูใหญ่ไปว่า "ช่างมันเถอะ" ได้ยินมือนี้ดือ ให้บ่นเรียนเท่านั้นชอบนั่นแหละ ด้วยเหตุนี้ ลุงหลอมก็เลยเลิกเรียน แล้วกลับไปอยู่บ้านที่ อ.สองพี่น้อง แต่ลุงหลอมอยู่บ้านไร้ระยะหนึ่ง ก็อดคิดถึงอะไร(ซึ่งเป็นโยมแม่ของหลวงปู่)ไม่ได้ จึงกลับมาอยู่ที่วัดปากน้ำใหม่ แต่พอมาอยู่ครบ 1 ปีแล้ว ลุงหลอมก็ชอบแอบหลวงปู่ไปดูหนังกลางแปลงตอนดีๆ ที่ตลาดพลูทุกคืน
จนกระทั่งวันหนึ่ง ประมาณ 1 ขณะที่ลุงหลอมเบยงกลับวัดกับเพื่อน ก็เจอพอตแตกค่ะ