พระมหากัสสุปเกระและการตรัสรู้ : หน้า 44/50

วนวัชจะได้พบพระมหากัสสุปเกระผู้งดงามมีความเมื่อล้นในอวตารของท่านมาก ชอบในปฏิปทานี้ และท่านได้ทราบข่าวการตรัสรู้ จึงไปเฝ้าพระบรมศาสดา ได้ฟังธรรมจากพระพุทธองค์แล้ว จึงตัดสินใจอาบวช ท่านนำเพ็ญสมณธรรมไม่นานนัก ก็ได้รับรองเป็นพระอรหันต์ พร้อมด้วยปฏิสัมภิทาญาณ ๔ อภิญญา ๖ เมื่อบวรฐธรรมแล้ว ได้ระลึกถึงพุทธรรมของท่านเอง ได้เห็นและเกิดความสมานใจ ถึงกับประกาศเรื่องราวที่ตนเคยประกฏในกาลก่อนว่าฯ ในภัททิ่นี้ พระพุทธเจ้าพระนามว่า กัสสะโลผู้ยังใหญ่กว่าพระนามทรงพระเยตุมเหสีเป็นเจ้าคณะใหญ่ ได้เสด็จจบวิตขึ้นในโลก ครั้งนั้น เราขึ้นในศาสนาของพระพุทธเจ้าพระองค์นั้นประพฤติธรรมตามเสี้องชีวิต จิตจากัอภาพนั้นแล้ว เพราะธรรมที่ได้แล้ว และเพราะกาตั้งเจดีย์จามไว้ ได้ไปบังเกิดในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ จุดเดียวกันนี้มาเป็นภิปิราบอยู่ในป่า ภิกษุผู้สมบูรณ์ด้วยคุณนิยติในมนต์ทุกเมื่ออาอาศอยู่ในป่า ท่านผู้มิใจเมตตาต่อองค์ด้วยคุณ มีหน้าเบิกบาน เป็นผู้กว้างใหญ่มีความเพียบมาก ปราศจากิวิบัติ มีอัยยะซัยใครประโยชน์แก่สัตว์ ไม่่นานนัก เราคุ้นเคยกับพระสาวกของพระสุด เมื่อเราบินเข้าไปอยู่แทบเท้าของท่านผู้ LINวในอารม บางครั้งท่านก็ให้อาหาร บางครั้งท่านก็แสดงธรรมเทวนา ถึงแม้เราจะไม่ทราบถึงเนื้อความลึกซึ้งของพระธรรมเทวา แต่เราก็มีความยินดี และมีความสุขที่ได้ฟัง ครั้งนั้น เรายึดความคุ้นเคยกับท่านผู้โพธิ์ของพระพิษมาว ด้วยความรักอันบริสุทธิ์ เมื่อดูดจากภาพนั้นแล้วได้ไปบังเกิดในสวรรค์ก่อน สป บานประหนึ่งออกจากที่อยู่แล้วกลับไปยังเรือนของตัว เราดูจากสวรรค์ก็มาเกิดเป็นมนุษย์ด้วยบุญธรรมได้ลงเรือนออกบอก เราได้เป็นสมณะ ดาบสพราหมณ์ นักพรต อยู่ในป่าหลายร้อยชาติ ภ