ความก้าวหน้าในพระพุทธศาสนา : หน้า 45/50

สุดท้ายนี้ขอให้สมหวังสุขผลุภัณฑ์ของพราหมณ์ วัดโคนา ในถุงบิณฑคติของอุทิศนั้นน้อมเมตย์ เมื่อเรายังอยู่ในครรภ์ของมารดา มารดาของเราเพ้งในเวลาที่เราใกล้จะคลอด จีงปรารถนาจะเข้าไปอยู่ในป่า จากนั้น มารดาของเราได้คลอดเราภายในป่าอันนี้รึมนัย เมื่อเรอออกจากครรภ์มารดา ขนทั้งหลายเอาผ้ากาสะรองรับเราไว้ เพราะความปรารถนาจะเป็นนักบวชของเรา ในขณะนั้น พระสิทธตราชภูมิตาใช้ผู้นอรชชัยของสัตว์โลก ก็ได้ประสูติเช่นกัน เราเป็นสหชาติเป็นหลายรักสนิทชิดชอบของพระองค์ เมือพระองค์ละคอญไพบุลย์ เสด็จออกมาหากินจงเพื่อจะอาชีประโยชน์แก้สัตว์ เราได้เข้าไปสู่ปามนต์และพบกับพระมหากัสสปะ ผู้อุปถัมภ์อริยสงฆ์บอกกล่าวดุงค์ จึงได้ศรัทธาข่าวว่า พระพิษณุวา เสด็จอุบุติขึ้น จึงได้ตามไปเฝ้าพระพุทธเจ้าผู้เป็นสาวกคนที่ควรฝึก พระองค์ได้ทรงแสดงพระรวมเทคณาประกาศประโยชน์ทุกประการแกเราจากนั้นเราได้รับบวชแล้วเข้าไปในปาถามเดิม เมื่อเราอยู่ในป่า เราเป็นผู้ไม่ประมาท จึงได้สำเร็จในทางพระพุทธศาสนา เราเผาผลสังให้สั่งแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้าเราได้ทำเสร็จแล้ว จากเรื่องนี้ จะเห็นได้ว่า ความเพียรเผาผลเป็นกุศลยิ่งของทุกคนที่ต้องรับผิดชอบด้วยตนเอง แม้จะเป็นสิ่งที่ทำได้ยาก เพราะเมื่อเราตั้งใจทำแล้ว เราจะได้รับผลอันคุ้มค่า ได้สมประณาอย่างแน่นอน ไม่ว่าจะมากหรือน้อยเพียงใด ก็ขึ้นอยู่กับการประกอบเหตุของตัวเราเอง เมื่อเราขอยากความเป็นจริงของชีวิตว่า กว่าจะมาถึงตอนสุดท้าย มันกว่านใดไหม เราต้องเข้าใจเรื่องกฎแห่งกรรมซึ่งจะเข้าใจเรื่องนี้ได้ดีต้องทำใจให้เป็นกลาง โดยความเชื่อใบบนพื้นแล้วมาพูดถึงความจริง ด้วยการลงมือปฏิบัติธรรมเมื่อเราเข้าใจแจ่มแจ้งในเรื่องกฎเกล โดยจิต