ข้อความต้นฉบับในหน้า
กรมนธ์สกภาพพระเทพพระคุณพระหลวงพ่อ
ที่เคารพบอ่างสูงครับ
หลวงพ่อครับ ผมขออนุญาตแนะนำตัวตน
ท้ายสุดครับว่า ผมคือ...?..เพราะผมเข็มจริงๆ
เนื่องจากผมอยู่แถวๆ นี้เองครับ
จากการที่กระผมได้เกาะติดสถานการณ์ฟัง
หลวงพ่อเล่าเรื่องคุณยาย ทำให้ผมอินจนอ่อน
ระลึกถึงเรื่องราวที่ผมเคยประสบกับคุณยายใน
ครั้งอดีตได้เป็นอย่างมาก อย่างในยุ่ยที่ผมยังเรียนอยู่
พาณิชย์ยาวิ ผมได้มาเป็นอาสาสมัครช่วยงานวัด
อยู่เดือนกว่า ซึ่งมีอยู่หนึ่ง ผมยังไม่ได้ทานข้าว
เช้าเลยครับ ตอนนั้น..ก็เกือบจะ 9 โมงแล้ว เรียกว่า
หิวโซซะโซเซทีเดียว หิวจนตามชิดดิ้นรนให้เรียกได้ว่า
มีอะไรได้ ฉันกินได้ทุกอย่าง และจนที่หัวก็
ต้องไปช่วยพี่บูลกานกระเช้าส้มไปที่ครัว
ยายมา เพื่อเตรียมถวายพระ และเมื่อผมเดินไปวง
เสร็จ ก็เหลือไปโยนธนูที่เขาจัดอาหารไว้นสำหรับ
เจ้าหน้าที่วัดที่ยังไม่ได้ทานข้าว ทำให้ผมอยากทาน
ข้าวมากเลยครับ
แต่ก็ต้องระงับความคิดนี้ไว้ในชัดเจน...เพราะ
เขาแปะป้ายไว้ว่า "เฉพาะเจ้าหน้าที่" และทันใดนั้น
เองครับ..ผมก็มาเจอคุณยายท่านยืนมองผมอยู
พอดี แล้วท่านก็ทักด้วยคำแรกว่า "กินข้าวมา
รียัง..?" ผมก็ตอบว่า "ยังครับ" ตอนนั้นผมรู้สึก
แปลกใจมากว่า ทั้งๆ ที่คุณยายเห็นผมมาน
กะเช้าผมเข้าไปไว้ในครัว แตที่ท่านกล่าวถามว่า
"ผมมีของใคร? ใครให้หัวมา? หรือเอามา
ถวายพระรึเปล่า?" แต่น่ากลับถามว่า "กินข้าว
มารึยัง" ที่ทั้งสองก็เกือบจะ 9 โมง ซึ่งเลยเวลา
ทานข้าวของคนปกติไปแล้ว จากเหตุการณ์นี้...ผม
ที่ในความเป็นคุณยายมากครับ ที่รู้จะจิตว่า..
ผมหัวไชโรโซชินเดนดั้น จากนั้นคุณยายท่านคงอนุญาติ
อนุญาตให้ผมไปค้าข้าวของเจ้าหน้าที่ท่านได้แล้วครับ...
แต่หลวงพ่อครับ...เรื่องราวของผม ยังไม่จบ
ง่ายอย่างนั้นหรอกครับ เพราะในมัยที่ผมเป็น
สารซุน ผมได้ทำหน้าที่กลายมนิชมิตร ชวนเพื่อน และ
พ่อของเพื่อนมาขอเป็นครังแรก แต่พ่อของเพื่อนคนน
นี้ยังไม่รู้จักและศรัทธาคุณยายเลย หรือพูดง่ายก็
คือ..ยังใหม่มาก และพอถึง ผมก็ภาพพ่อของ
เพื่อนในหัดชมและเข้าไปต้อนรับคุณยาย ระหว่าง
ทางเดินของช้างทาง ในขณะนั้นคุณยายกำลังเดิน
จากดาวนิมานรีไปครับยามา
ซึ่งตอนนั้น..มีสาขาชุมามาต้อนรับคุณยายเต็ม
ไปหมด โดยบางคนก็มีให้คุณยายแบบท่วม
หัวบ้าง กราบกันกันกระถกบ้าง แต่พ่อเพื่อนผม
กลับไม่ทำอย่างงั้นนะสิครับ ตรงกันข้ามกลับเดิน
ถอยหากจากริมข้างทาง เข้ามาลึกในใจยาค
ของดาวนิมานรดีไปครับยามา
ซึ่งตอนนั้น..มีสาขามาต้อนรับคุณยายเต็ม
ไปหมด โดยบางคนก็มีให้คุณยายแบบท่วม
หัวบ้าง กราบกันกันกระถกบ้าง แต่พ่อเพื่อนผม
กลับไม่ทำอย่างงั้นนะสิครับ ตรงกันข้ามกลับเดิน
ถอยหลบจากริมข้างทาง เข้ามาลึกในใจยาค
ของดาวนิมานรดี แล้วก็ไม่อเวรมคุณยาย
ซึ่งผมก็แอบคิดในใจว่า.. เกิดอะไรขึ้น!! ทั้งๆ ที่
เป็นความโชคดีมาก ที่มวัดครั้งแรก แล้วได้มาเจอ
คุณยายอย่างใกล้ชิดขนาดนี้ แต่มากลับหลบไป
อย่างนั้น แต่ผมก็ไม่จะทำอะไรครับ จึงได้แต่คิด
ในใจว่า "อยากให้คุณยายมดตามทักพ่อเพื่อนผม
คนนี้บ้างๆ และกะทิย่ผมคิดอย่างกระวนกระวาย
นี้เองครับ ทันในนั้นเอง !!! สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิด
ขึ้น คือ..ง่า คุุณยายท่านก็เดินมาดึงแผึ่งฝุ่นเข้ามา
หาพ่อเพื่อนผม และก็มีให้ไว้ก่อนแบบเฉพาะ
เจาะจง ทำเอาจนผมมองตาค้างเลยครับ เพราะคน
มีจำนวนเยอะและมากมาย แต่ทำไมคุณยายถึงยอม
เดินแหวกฝูงชนเข้ามา เพื่อทักทายพ่อเพื่อนผมคนนี้น่ะ
ามๆ และกะทิย่ผมคิดอย่างกระวนกระวาย
นี้เองครับ ทันในนั้นเอง !!! สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิด
ขึ้น คือ..ง่า คุุณยายท่านก็เดินมาดึงแผิ่งฝุ่นเข้ามา
หาพ่อเพื่อนผม และก็มีให้ไว้ก่อนแบบเฉพาะ
เจาะจง ทำเอาจนผมมองตาค้างเลยครับ เพราะคน
มีจำนวนเยอะและมากมาย แต่ทำไมคุณยายถึงยอม
เดินแหวกฝูงชนเข้ามา เพื่อทักทายพ่อเพื่อนผมคนนี้น่ะ
ามๆ และกะทิย่ผมคิดอย่างกระวนกระวาย
นี้เองครับ ทันในนั้นเอง !!!