ข้อความต้นฉบับในหน้า
กาบมะละกอพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงครับ
กระผม พระมหามณตรี จิตรมนต์โต พรรษา 23 ปัจจุบันรับบุญเป็นพระอาจารย์ประจำศูนย์อินโดนีเซีย และช่วยงานสำนักงานใหญ่ธรณีครับ
หลวงพ่อครับ...จากการที่ผมพึ่งหลวงพ่อเล่าเรื่องคุณยาย ทำให้ผมรู้สึกว่า.."เรื่องอื่นบที้แสน ก็ไม่แรงเท่าเรื่องยาย" ครับ โดยเฉพาะเรื่องราวเกี่ยวกับคุณยายที่หลวงพ่อเล่าเสมอ ทำให้ผมรู้สึกเต็มอิ่มเต็มใจถึงคุณยาย จนอยากขอแชร์ประสบการณ์ ถ่ายทอดประวัติชีวิตดงงามของคุณยายที่ผมประสบกับตัวเอง 2 ตอนนะครับ
ย้อนกลับไปเมื่อ 34 ปีที่แล้ว หรือปี พ.ศ. 2523 ผมได้มีโอกาสพบคุณยายครั้งแรก ตอนผมอยู่เก็บงานหลังจากกรมธรรม์ทายาทรุ่น 8 เสร็จ (รุ่นผูกพัทธสามใบ) ตอนนั้นคุณยายท่านเดินมาพร้อมมืองมหากลุ่มธรรมทายาทที่กำลังรับบุญตั้มมังกดกันอยู่ แล้วท่านก็พูดว่า.. "ยาย...โมนาทบุณด้วย ที่ช่วยกันเก็บงาน รุ่นต่อไปจะได้ใช้กันต่อ ให้ได้บุญเยอะๆ นะ รื่นนี้ยายไปตามมาบอเอง" ซึ่งพอคลำพุ่งคุณยายท่านพูดอย่างนี้ ผมก็มีความกลัวครับว่า.. การตามบารมีของคุณยายท่านไม่ต้องใช้ไป-ปล่อย หรือคิดอะไรเลย แต่ทำชีวิตลับนิตา ทำสมาธิ ก็ได้บานบารมีมากมาย และหลังจากสิ้นสุดการอบรมแล้ว บุคคลเหล่านี้..ก็จะบวชเป็นอาสาสมัครช่วยงานทุกรายทุกวัน-อาทิตย์ ซึ่งในสมัยนั้นก็โอกาสก็จะเห็นคุณยายท่านเป็นผู้นำใน
การขัดวิมาน (ห้องน้ำ) ด้วยตัวท่านเอง ซึ่งตรงนี้ผมประทับใจคุณยายมาก เพราะท่านอายุถึง 71 ปีแล้ว อีกทั้งท่านยังเป็นถึงผู้ให้กำเนิดวัดพระธรรมกายใน ท่านจะสอนให้ใครสักคนมาทำสาธาริตชิดเชิญห้องน้ำ หรือขอพวกผมทำก็ได้ แต่คุณยายท่านก็ลอสนึกขอจะร่วมเดินไปด้วยกันเองสุดตัก- พอท่านเดินมา ก็พูดว่า "เอ..ทุกคน..ไปทำความสะอาดวิหารกัน" จากนั้นก็มีเจ้าหน้าที่ช่วยคุณยายเกลอชาวคณะกฐินทั้ง ฟ้อนน้ำ ยัน พอพากันเดินไปถึงห้องน้ำ