คุณยายและการทำความสะอาดวัดพระธรรมกาย : หน้า 16/48

บริบทศาลาจตุฏฐฮารัจิกา คุณยายท่านก็สนุกให้กวาดหยากไย่ลงมา ก่อนกวาดพื้น ล้างน้ำน้องบ้าง โดยใช้น้ำจากบ่อนล่าง แต่พอถึงตอนล้างคอห่านนี้ ตอนแรกไม่มีใครยอมล้างเลยครับ ได้แต่ถามใจตัวเองว่า ใจสู้หรือเปล่า คุณยายจึงบอกทุกคนว่า.. “มาทุกคน..เอ้างี้..เท่านี้เป้นแบบนี้ เอามือสั้นเข้าไปเลย” จากนั้นคุณยายก็ใช้มือจับฟองน้ำล้างลึกเข้าไปในคอห่าน เพื่อทำความสะอาด โดยหมุนแล้วหมุนอีกอย่างคล่องแคล่ว โดยไม่รังเกียจใจๆ เลย จากนั้นท่านก็เอาแปรงสีฟันเก่าๆ ขัดตามซอกตามมุมรอบๆ โดยอย่างละเอียดและพอคุณยายทำให้ดู ทุกคนก็ยอมลงมือทำตามท่านอย่างขะมักเขม้น และพวกเราก็ทำอย่างมีชีวิตชีวาครับ หลวงพ่อครับ...ภาพนี้ยังติดตาใจผมถึงทุกวันนี่ เพราะผมรู้สึกเต็มตื่นใจ มี่คุณอาจารย์อย่างคุณยายนี่เหนือเกินครับ งี้ท่านอาย 71 ปีแล้ว แทนที่จะพัก แต่กลับมั่นนั่งเต็ดเดียวใส่สะอาดนาน เพื่อจากฐานเรื่องความสะอาด จนวัดพระธรรมกายวันนี้ อีกทั้งคุณยายยังใช้วิธีนี้ปราบกิริยามารของคน เพราะจะเป็นใครสูงระดับไหนก็ตาม คุณยายท่านจะปราบให้ไม่มีพิรุธมานะในในการสร้างบารมีร่วมกัน คือ คุณยายท่านใช้วิธีนี้ในฝึกคนก่อนที่จะเข้ามายุในวัด หลวงพ่อครับ...ในเรื่องการทำงานหยาบๆ ของคุณยาย ท่านก็ทำได้ละเอียดมาก จนผมอดทึ่งไม่ได้ เพราะหลังจากที่คุณยายนำพวกผมล้างห้องน้ำสำเร็จ ท่านก็ใช้ผ้เช็ดบนห้องน้ำจนแห้งสนิท โดยเฉพาะระหว่างกระเบื้องแต่ละแผ่น คุณยายจะเน้นว่าให้ชั้นน้ำให้แห้งสนิท เพราะหากมีหยาดน้ำอยู่ ฝุ่นก็จะไปเกาะ กลายเป็นคราบสกปรกแนนอนตามร่องกระเบื้องได้ ดั้งนั้นคุณยายท่านจะบอกให้พวกเราเช็ดทุกคร่อง จากนั้นก็ใช้ผ้าแห้งเช็ดพื้นห้องน้ำจนแห้ง