Dhamma Time: A Journey of Understanding and Patience Dhamma TIME เดือนเมษายน พ.ศ.2557 หน้า 9
หน้าที่ 9 / 48

สรุปเนื้อหา

ในเนื้อหานี้คุณภาวดีเล่าถึงประสบการณ์การทำงานในวัดและการเรียนรู้จากคุณยายเกี่ยวกับการรับมือกับอารมณ์และความขัดแย้งระหว่างผู้คนที่มาจากพื้นฐานที่แตกต่างกัน คุณยายเสนอแนะถึงวิธีการจัดการกับความรู้สึกและการทำงานร่วมกันได้น่าสนใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสถานการณ์ที่มีเรื่องกระทบกระทั่ง การส่งเสริมความเข้าใจและความอดทนเมื่อเผชิญหน้ากับความท้าทายจากคนรอบข้าง และการฝึกปฏิบัติธรรมเพื่อเสริมสร้างจิตใจให้เข้มแข็ง จนสามารถใช้เป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตและสร้างความปรองดองได้ในระยะยาว.

หัวข้อประเด็น

-การทำงานในวัด
-การเรียนรู้จากชีวิต
-การจัดการความขัดแย้ง
-การเจริญสติและการฝึกธรรมะ
-การเชื่อมโยงระหว่างคน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

Dhamma TIME เล่าเรื่องคุณพาย เรียนเรียงจากรายการโรงเรียนบนฝันในฝันวิทยา ถามคุณยายในใจ ท่านตอบโดนใจ...! ใช้ได้ทั้งชาติ กราบนมัสการพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงค่ะ ลูกชื่อ ภาวดี ผลเทิด หรือ แมว อุบาสิการุ่น 1 ค่ะ หลวงพ่อค่ะ..ลูกเป็นเจ้าหน้าที่วัดมา 29 ปีแล้วค่ะ ซึ่งสามารถอยู่ในวัดรอดมาถึงปัจจุบันนี้ได้ เพราะคำสอนคุณยายจริง ๆ ค่ะ ซึ่งเรื่องนี้อยู่ในปี พ.ศ.2528 ช่วงลูกเข้าวัดมาเป็นเจ้าหน้าที่ใหม่ๆ ตอนนั้นสร้างบารมีด้วยความยากลำบากมาก ซึ่งลำบากกายไม่เท่าไหร่หรอกค่ะ แต่ลำบากใจเพราะเรื่องกระทบกระทั่งนี้ล่ะ ถ้าเป็นเรื่องใหญ๊ญี่เดียวทั้ง ๆ ที่ลูกก็เฝ้าฝึกคุณครูไม่เลิกท่านเล่าให้ฟังว่า "ทะเลาะกันได้ แต่อย่าโกรธกัน" เพราะแต่ละคนก็ มาจากร้อยพ่อนั่นแหละ อุปนิสัยต่างกัน กิเลสยังไม่หมด และต่างมาฝึกด้วยกันทั้งนั้น แต่พอทำงานมีเรื่องกระทบกระทั่งกันทีไร ลูกก็อดไม่ได้ค่ะ เพราะต้องเจอหน้ากันตลอดเวลา เนื่องจากกินนอนอยู่ร่วมกัน ซึ่งพอถ้ากระทบกระทั่งมากๆ ลูกก็ทางออกโดยทุกวินาที ลูกจะไปทำใจซะง่าย ช่วงงานหลวงพี่หมู่ที่ครัว ตอนนั้นท่านยิ้มเป็นอุบาสกค่ะ ซึ่งลูกก็ช่วยแม่ครัวบ้าง ปลงไปก็ปิ่นในใจค่ะว่า.."ทำไมคนนี้เป็นอย่างนั้น" คนนี้เป็นอย่างนี้.. ทำไมมาทำบลูกแบบนี้ ทำไมะทำไม หรือเราจะลุย..บุกไปคุยให้รู้เรื่องกันไปเลย". และพอในใจลูก ครุ่นหลงนี้แหละค่ะ คุณยายท่านก็เดินมาตรวจครัว และก็ถามครูอย่างเป็นกันเองในทุถัน ซึ่งพอลูกเจอ คำถามก็เลยเป็นบุญกุศล ซึ่งลูกก็ไปช่วยแม่ครัวบ้าง ปลงไปก็ปิ่นในใจค่ะว่า.. "ทำไมคนนี้เป็นอย่างนั้น" คนนี้เป็นอย่างนี้.. ทำไมมาทำบลูกแบบนี้ ทำไมะทำไม หรือเราจะลุย..บุกไปคุยให้รู้เรื่องกันไปเลย และพอในใจลูก ครุ่นหลงนี้แหละค่ะ คุณยายท่านก็เดินมาตรวจครัว และก็ถามครูอย่างเป็นกันเองในทุถัน ซึ่งพอลูกเจอ คำถามก็เลยเป็นบุญกุศล ซึ่งลูกก็ไปช่วยแม่ครัวบ้าง ปลงไปก็ปิ่นในใจค่ะว่า.. "ทำไมคนนี้เป็นอย่างนั้น" คนนี้เป็นอย่างนี้.. ทำไมมาทำบลูกแบบนี้ ทำไมะทำไม หรือเราจะลุย..บุกไปคุยให้รู้เรื่องกันไปเลย และพอในใจลูก ครุ่นหลงนี้แหละค่ะ คุณยายท่านก็เดินมาตรวจครัวยามเย็น ซึ่งคุณยายท่านพูดให้ลูกฟังว่า.. "อยู่ด้วยอย่าคิดว่าได้บุญอย่างเดียว มาอยู่ด้วยอย่าคิดอทธิกิเลส่ อะไรก็ไม่ใช่"
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More