ข้อความต้นฉบับในหน้า
Dhamma TIME
เล่าเรื่องคุณพาย
เรียนเรียงจากรายการโรงเรียนบนฝันในฝันวิทยา
ถามคุณยายในใจ ท่านตอบโดนใจ...!
ใช้ได้ทั้งชาติ
กราบนมัสการพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงค่ะ
ลูกชื่อ ภาวดี ผลเทิด หรือ แมว อุบาสิการุ่น 1 ค่ะ
หลวงพ่อค่ะ..ลูกเป็นเจ้าหน้าที่วัดมา 29 ปีแล้วค่ะ ซึ่งสามารถอยู่ในวัดรอดมาถึงปัจจุบันนี้ได้ เพราะคำสอนคุณยายจริง ๆ ค่ะ ซึ่งเรื่องนี้อยู่ในปี พ.ศ.2528 ช่วงลูกเข้าวัดมาเป็นเจ้าหน้าที่ใหม่ๆ ตอนนั้นสร้างบารมีด้วยความยากลำบากมาก ซึ่งลำบากกายไม่เท่าไหร่หรอกค่ะ แต่ลำบากใจเพราะเรื่องกระทบกระทั่งนี้ล่ะ ถ้าเป็นเรื่องใหญ๊ญี่เดียวทั้ง ๆ ที่ลูกก็เฝ้าฝึกคุณครูไม่เลิกท่านเล่าให้ฟังว่า "ทะเลาะกันได้ แต่อย่าโกรธกัน" เพราะแต่ละคนก็ มาจากร้อยพ่อนั่นแหละ อุปนิสัยต่างกัน กิเลสยังไม่หมด และต่างมาฝึกด้วยกันทั้งนั้น แต่พอทำงานมีเรื่องกระทบกระทั่งกันทีไร ลูกก็อดไม่ได้ค่ะ เพราะต้องเจอหน้ากันตลอดเวลา เนื่องจากกินนอนอยู่ร่วมกัน ซึ่งพอถ้ากระทบกระทั่งมากๆ ลูกก็ทางออกโดยทุกวินาที ลูกจะไปทำใจซะง่าย ช่วงงานหลวงพี่หมู่ที่ครัว ตอนนั้นท่านยิ้มเป็นอุบาสกค่ะ ซึ่งลูกก็ช่วยแม่ครัวบ้าง ปลงไปก็ปิ่นในใจค่ะว่า.."ทำไมคนนี้เป็นอย่างนั้น" คนนี้เป็นอย่างนี้.. ทำไมมาทำบลูกแบบนี้ ทำไมะทำไม หรือเราจะลุย..บุกไปคุยให้รู้เรื่องกันไปเลย".
และพอในใจลูก ครุ่นหลงนี้แหละค่ะ คุณยายท่านก็เดินมาตรวจครัว
และก็ถามครูอย่างเป็นกันเองในทุถัน ซึ่งพอลูกเจอ คำถามก็เลยเป็นบุญกุศล ซึ่งลูกก็ไปช่วยแม่ครัวบ้าง ปลงไปก็ปิ่นในใจค่ะว่า.. "ทำไมคนนี้เป็นอย่างนั้น" คนนี้เป็นอย่างนี้.. ทำไมมาทำบลูกแบบนี้ ทำไมะทำไม หรือเราจะลุย..บุกไปคุยให้รู้เรื่องกันไปเลย
และพอในใจลูก ครุ่นหลงนี้แหละค่ะ คุณยายท่านก็เดินมาตรวจครัว และก็ถามครูอย่างเป็นกันเองในทุถัน ซึ่งพอลูกเจอ คำถามก็เลยเป็นบุญกุศล ซึ่งลูกก็ไปช่วยแม่ครัวบ้าง ปลงไปก็ปิ่นในใจค่ะว่า.. "ทำไมคนนี้เป็นอย่างนั้น" คนนี้เป็นอย่างนี้.. ทำไมมาทำบลูกแบบนี้ ทำไมะทำไม หรือเราจะลุย..บุกไปคุยให้รู้เรื่องกันไปเลย
และพอในใจลูก ครุ่นหลงนี้แหละค่ะ คุณยายท่านก็เดินมาตรวจครัวยามเย็น ซึ่งคุณยายท่านพูดให้ลูกฟังว่า.. "อยู่ด้วยอย่าคิดว่าได้บุญอย่างเดียว มาอยู่ด้วยอย่าคิดอทธิกิเลส่ อะไรก็ไม่ใช่"