อันตรายต่อพรหมจรรย์และความสำคัญของการปวรณา : หน้า 11/40

๑๑. มีอันตรายต่อพรหมจรรย์ เมื่อประสบเหตุการณ์ใดประการหนึ่งดัง กล่าว ทรมาฝนฝนให้บวชไป ๒ ครั้ง ครั้งเดียว หรือให้คุณมีพระเทาท่านปารานะพร้อมกันได้ นอกจากนี้ หากกิริยาสุขдейอำนาจพระรามร่วมกันด้วย ความผาสุก แต่เกรงว่าเมื่อเสร็จจากปารานะแล้ว อาจมีภกุษบ้างบนต้องเดินทางจากไป จนเป็นเหตุ ให้ไม่ได้รับความผาสุกในธรรมเหมือนเช่นเคย เพื่อ อนุเคราะห์แก่ภกุษในขันธ์ จึงทรงอนุญาตให้เลื่อน วันปวราณออกไปได้อีก ๑ เดือน พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงให้ ความสำคัญกับการปวรณา แม้พระผู้มีพระภาคเจ้าเอง ยังทรงให้ความ สำคัญกับการปวรณาเป็นอย่างมาก ดังเช่นใน สมัยที่ พระองค์ประทับอยู่ท่ามกลางพระอรหันต์- สาวกหมู่ใหญ่ ๕๐ รูป ณ พระวิหารบูรพาพราม วันนั้น เป็นวันโบสถ์ ๑๕ ค่ำ ทรงรับสังสรรค์กับ ภิกษุทั้งหลายว่า “เมื่อคืนฉันบวชไว้เป็นเวลา หลาย พวกเธอจะไม่ตี耳น กรมอะไร ๆ ที่เป็นไป ทางกายหรือทางวาจาของพระองค์เรายังไม่เคย การ เมื่อครูร็องนี้แล้ว ท่านพระสารีบุตรประนม อัญชลีไปทางพระผู้มีพระภาคเจ้า แล้วได้กราบทูล ว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าองค์คงหลาย ดีเตียนกรมใด ๆ อันเป็นไปทางพระกายหรือทาง พระองค์ของพระผู้มีพระภาคเจ้าไม่ได้เลย ข้าแต่ พระองค์ผู้เจริญ เพราะว่าพระองค์ทรงยังทรงไม่เกิดขึ้น พระยั่งซึ่งยังไม่เกิดขึ้นพร้อม ให้เกิดขึ้นพร้อมทรงบอกทางที่ยังไม่มีผู้อบา เป็น ผู้ทรงรู้ทาง ทรงฉลาดในทาง ข้าแต่ พระองค์ผู้เจริญ สาวกทั้งหลายในบัดนี้เป็นผู้เดิน ตามทาง” ครั้นแล้ว ท่านพระสารีบุตร พร้อมด้วยภิกษุอันติชนสุ ๑๐๐,๐๐๐ โกฏิ ในการประชุมพระสกาม ค์ ครั้งที่ ๑ พระโสดาคะพุทธเจ้า กิจทรงปวรณาภรณ์ พร้อมด้วยพระอานนท์ ๘๐ โกฏิ ในการประชุมพระสกาม ค์ ครั้งที่ ๑ พระปฐมพุทธเจ้า ทรงปวรณาเป็นวิเศษ และภิกษุอื่น ๆ จำนวน ๑๐๐,๐๐๐ โกฏิ ในการประชุมพระสกาม ค์ ครั้งที่ ๒ และทรงปวรณาอธิษฐาน พร้อมกับภิกษุผู้โดยเถิกงู จำนวน ๒๐๐,๐๐๐ โกฏิในการประชุมพระสกาม ค์ ครั้งที่ ๓ พระอัมพุทธิสัมพุทธเจ้า ทรงทําศีลปวรณา ถามมกาณกลางกิจก,๐๐๐ โกฏิ ซึ่งนิยมภายในพระชนวัน ณ กรุงสระนะ ในการประชุมพระสกาม ค์ ครั้งที่ ๑ ธรรที่ทำให้เป็นคนง่าย ในทางปฏิบัติ แม้ภิกษาบางรูปจะได้วรณา ให้สรรเสริญกว่ากล่าวตักเตือนตนเองได้แล้วก็ตาม