โพชมค ๗ ประการ และพลังแห่งพระธรรมกาย : หน้า 26/40

ท่านยกตัวอย่างผู้ที่ได้พบชมองค์ และได้ จัดโรคริษเวยให้มลายาหายสูญไปได้ และนอกจากนั้น เจริญจนชำนาญเป็นสิแล้ว หากเกิดโรคภัยไข้เจ็บ อะไรขึ้นมา ก็อธิษฐานจิตให้โอคันนั้นมลายหายสูญ ไปได้ด้วยอานุภาพพระโธ คุณ เจริญของจะเป็นผู้มีอานภาพ มีทิศั่งเตะหได้เหมือนกัน เหมือนที่พระพุทธองค์ตรัสว่า "ดูก่อนกินจังหลาย โพชมค ๗ ประกาศนี้ อนิกเขจริญ แล้วทำให้มากแล้ว ย่อมยังวิชชา ๓ ประการให้บริบูรณ์ โโพชมค ๗ ประการ คือ สติสมโพชมค ๓ มีสมสมโพชมค วิยสมโพชมค ปีติสมโพชมค บริสุทธิสมโพชมค สมาธิสมโพชมค อุบาเภาสมโพชมค ดูถอนิกเขจรหลาย โโพชมค ๗ ประการนี้ และอนิกเขจรจริญแล้ว ทำให้มากแล้ว ย่อมวิชชา ๓ ประการให้บริบูรณ์ คือ ภิกษุในธรรมวินัย ย่อมสะลักถึงชาติในหนหลังก็ได้ คือ จะลึกได้หนึ่งชาติบ้าง สองชาติบ้าง ฯลฯ ย่อมสะลักถึงชาติก่อนได้เป็นอันมาก พร้อมทั้งอากาศ พร้อมทั้งเทวดา ย่อมเห็นหมู่สัตว์ทั้งที่กำลังลง กำลังบิดา เลอ ประณีต มิตรมีพรรคุณ มีผิวพรรณงาม ได้ดังหวายด้วยทิพยจาณอันบริสุทธิ์ลังล้ำจุมพนษุ ฯ ย่อมรู้ชัณฑ์หมู่สัตว์ ผู้เป็นไปตามกรรม ย่อมทำให้แจ้งซึ่งโดวุดติเตียน และปัญญาวิมุตติ้นหายามได้โพชมค ๗ ประกาศนี้แล้วอนิกเขจรจริญแล้ว ทำให้มากแล้ว ย่อมยังวิชชา ๓ ประการนี้ให้บริบูรณ์ ดังนั้น ให้มันเจริญโพชมคตามที่หยกพ่อได้กล่าวมาแล้ว ซึ่งวิธีปฏิบัติง่าย ๆ ก็คือ ให้หมื่นฝึกฝนใจให้หยุดนิ่งเป็นประจำเสมอมา ประคองใจให้หยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ อยู่ตลอดเวลา โดยมีสิทธิ์ สบาย สมำเสมอ ทำอย่างนี้ โโพชมค ๗ ประกาศของเราจะบริบูรณ์มากขึ้นเรื่อย ๆ เพราะธรรมทั้ง ๗ ประการนี้ ประมวลลงในหยุดกับนิ่งนี้แหละ หยุดเป็นตัวสำเร็จ แล้วในไม่ช้าจะได้เข้าถึงพระธรรมกายกันทุก ๆ คน พระธรรมเทศนาโดย: พระเทพญาณมหามุนี นามเดิม พระราชาวาดวิจิตร (ไชยบูลย์ สมบูณ์) *มก. เล่ม ๑๓ หน้า ๑๖๒