ข้อความต้นฉบับในหน้า
นิทานสาร Dhamma TIME
ประจำเดือน พฤศจิกายน
ทำไม...ดื่มสาราจึงบาป?
ธรรมะตอนใจ : โดย พระมหาสมชาย ฐานวโร
คำถาม : กระผมสงสัยyเรื่องสารครับ
ทำไมเราดื่มสารจึงบาปครับ?
พระอาจารย์ : คงจะคิดว่านี่ของเรา ปากก็ของเรา ท้องก็ของเรา แล้วทำไมเราไปเชือกเหล้ามี่จึงต้องบาปด้วย คงจะเป็นอย่างนั้นนะไม่ได้ไปลั่นไปแง ไปสิ่ง ใครๆมาสนหน่อยไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน ทำไมถึงบาปเราเข้าใจน่ะว่า การจะบาปหรือไม่บาปอยู่ที่ใจของเรา สภาพใจเมื่อไร่ใจหมองบาปก็จะเกิดขึ้น หรือบาปเกิดขึ้นทำให้ใจหมองนั้นเอง มันเนื่องกัน การดื่มสารา ทันทีที่ดื่ม นั่งมองคุณเดี๋ยวจะร่วงกะรางกลางทะเลก็ว่า ท่านพบว่าเมื่อสุขเข้าปากแล้ว มันทำให้ใดมอง บาปอะไรหวานหุ้ม คุม เคลิอบเอิบ อบอิ่ม ชาบใจ มันจึงบาป
มันไม่ได้อยู่ที่วาใครบัญญัติ พระพุทธเจ้า บัญญัติว่ามันถึงต้องบาป ไมไช่ มันเป็นกระบวนการธรรมชาติ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเพียงแต่ไปพบความจริงตรงนี้ เหมือนกับตัวของเราอยู่บนเกาะร้าง ถ้าเกิดเราเอามีดเชือดคอฆ่าตัวตายถามว่าบาปไหม ก็ชีวิตของเรา ไมได้ทำให้ใครเดือดร้อน ตอบว่าบาป เหมือนการฆ่าคน แม่จะฆ่าตัวเองก็ดี มันไม่ใช่ว่าทำให้คนอื่นเดือดร้อนหรือไมเดือดร้อน แต่มันอยู่ที่ใจของเรา ใจของเมื่อไร่บาปก็เกิดขึ้นเมื่อวันนั้น สร่าเมื่อดื่มแล้วทำให้สุดเราปวดขาไป บาปกุละหุ้มใจ บาปมันกีขึ้นมาถอนนี้
ข้อมูลจาก
https://www.facebook.com/ThanavuddhoStory