ลึพระรัตนตรัยได้ไปสวรรค์ : หน้า 35/46

นิทสาร Dhamma TIME ประจำเดือน พฤศจิกายน ลึพระรัตนตรัยได้ไปสวรรค์ พระธรรมเทวบูรณ์โดย พระเทพญาณมหามุนี สร้างสรรค์อย่างไม่รู้หมดสิ้น การนำสมาธิทุกๆ วัน จะทำให้ใจสงบเย็น มีความสุขความเบิกบาน เป็นการเพิ่มพลังชีวิตให้กับตัวเอง เมื่อทำใจให้หยุดให้มันมากเข้ามาสู่ส่วนต่าง จะถึงพระธรรมภายในซึ่งเป็นที่พึ่ง เป็นหลักประกันของชีวิตตลอดไป มี๎วาระพระบาลในมหาปทานสูตรว่า "ดูภิกษุทั้งหลายครั้งนั้น พระวิสสุทฺโทเจ้าผู้เสด็จออกเรือนอยู่ในที่ลับ ได้ทรงพระปิ- วิดเช่นนี้ว่า โลกนี้ถึงความยาก ย่อมเกิด แก่ ตาย และเวียนตายเวียนเกิดไม่จบ คับคนไม่รู้ชัดถึง คายเครื่องพันทุกข์ คือ กรรมและมรรคะ การพัน ทุกข์ คือธาราและมรรคะ ดับไปจากทุกข์ คือความและมรรคะดังปรากฏญาณว่า พระพุทธเจ้าของเราทุกๆ พระองค์ ในยามที่ ยังเป็นพระบรมโพธิสัตว์อยู่ ไม่ว่าจะเกิดมีกี่ภิกษา ตก็แต่แล้วยังทางพันทุกข์ แสงหา ความบริสุทธิ์กิจกาย วาจา ใจ ด้วยกันทั้งสิ้น ท่าน พยายามที่จะละกาย วาจา ใจให้สะอาด บริสุทธิ์ ผ่องใส ปราศจากความโลก ความโกรธ ความ หลง ด้วยการให้ทาน รักษาศีล และเจริญภาวนา บำเพ็ญบารมีทั้ง ๓๐ ทัศ ให้เต็มเปี่ยมบริบูรณ์ เพราะท่านมองเห็นว่าผลสำคัญของชีวิต คือ ความโลก ความโกรธ ความหลงที่ทำให้ทุกข์ าจากใจธรรม เห็น จำ คิด ร้องทุกข์ไม่ได้เมื่อ ไม่ทุกข์ ก็เลยสุขได้ไม่มีดี จิตที่ยังมีความโลก ความโกรธ ความหลงอยู่ จึงเป็นจิตที่มีความหิว กระหาย รää้อน และความมีدفนตลอดเวลา มีความพร่องอยู่เป็นนิรันดร์ มีความทะสันสาย ทุรนทุราย มีความไม่รู้ ไม่รู้ว่าชีวิตคืออะไร เป่า หมายและสาระแก่นสารคืออะไร