การทบทวนบุญและการปฏิบัติธรรมในการดูแลผู้ป่วย : หน้า 59/112

ทบทวนบุญของเขาเลย ตะโกนดังๆ เขาจะรับบุญได้ เมื่อรับบุญได้ เดี๋ยว บุญจะมาเลี้ยง ที่ว่ากำลังจะไป มีโอกาสกลับมาได้อีกครั้ง ทำเป็นช่วงๆ อย่างนี้ บุญเก่าที่เขาเคยทำอยู่ ก็ทบทวนให้เขานึกถึง พวกนี้จะรู้ตัวเป็นครั้งคราว ไม่ได้ รู้ตัวตลอด 55 เล่าประสบการณ์ในการทำสมาธิของเราให้เขาฟัง เพื่อที่เขาจะได้รู้สึกว่าเราไม่ได้ไปสอนเขา แล้ว ให้เขาทดลองทำดู โดยบอกว่าเมื่อทำสมาธิแล้วจะช่วยคลายเครียดได้ เมื่อคลายเครียดแล้ว จะยา ฉีด ยากิน ยาทา อะไรก็ตาม มันก็ออกฤทธิ์ได้เร็ว ออกฤทธิ์เต็มที่ โอกาสที่จะหายป่วยหายไข้ก็จะ มขน ถ้าดูแล้วอาการหนักมาก จะอยู่จะไปเท่ากัน อย่างนี้ก็ต้องยิ่งตัดใจ เขาเองเขาก็ต้องรู้ตัว พอสมควร ถึงเขาไม่ค่อยจะสนใจธรรมะ ตอนนี้ก็ต้องหาทางแล้ว เราก็บอกให้เอาบุญช่วย กายก็ให้ หมอเขาดูแลแล้ว ใจก็นึกถึงความดีของตัวเองอยู่แล้ว ก็ให้เขาลองทำสมาธิดู แล้วถ้าทำบุญทำทาน อะไรตอนนี้ได้ ก็รีบทำเสีย ให้เขาเอาบุญช่วย ไม่ต้องถึงกับบอกว่า เดี๋ยวตายแล้วไม่ได้ทำบุญ ถ้าเขาจะทำบุญทำทานอะไรตอนนั้น ก็แนะนำเลยว่าน่าจะไปทำที่ไหน แล้วก็ให้ลูก ให้ หลาน ให้คนเฝ้าไข้เอาไปทำให้ตอนนั้นเลย แล้วก็อาจจะบอกเขาว่า “ก่อนนอนคืนนี้ คุณก็เอาพวก ผลไม้ หรือของแห้งของกระป๋องเตรียมไว้ อธิษฐานให้ดี แล้วพรุ่งนี้คุณก็ให้ใครช่วยเอาไปตักบาตร ให้” อย่างนี้เขาก็จะได้บุญติดตัวไปเฮือกสุดท้าย ก็ยังดี นี่กรณีที่ ๑ สำหรับคนที่ไม่ค่อยจะสนใจ ธรรมะ กรณีที่ ๒. ผู้ป่วยสนใจปฏิบัติธรรมตลอดมา ส่วนคนที่เขาสนใจธรรมะแล้ว ไม่ยาก ช่วยทบทวนเรื่องที่เขาเคยทำบุญทำทาน และได้ ปฏิบัติธรรมมามากมาย ทบทวนความดีของเขามากๆ เลย หากว่าเขาทำบุญทำทานไว้มาก ให้ ทางบ้านเอาใบอนุโมทนาบัตรมา มีเท่าไรเอามาให้หมด ให้คนเฝ้าไข้อ่านให้เขาฟัง เขาจะได้อิ่มอยู่ ในบุญ ยิ่งถ้าเขาเคยสร้างโบสถ์ สร้างศาลา สร้างโรงพยาบาล สร้างโรงเรียน สร้างอะไรมาสารพัด สร้างพระพุทธรูป สร้างมหาธรรมกายเจดีย์ร่วมกันมา ไปเอารูปใหญ่ๆ มาให้เขาดู ถ้าเขาเป็นผู้ชาย เคยบวช ก็เอารูปพระอุปัชฌาย์มา เอารูปตัวเขาสมัยบวชมาตั้งให้ดูเลย ให้ใจเขาอิ่มอยู่ในบุญอย่าง นี้ ทบทวนบุญของเขาอยู่เรื่อยไป ส่วนบรรยากาศในห้อง ถ้ามีเทปธรรมะก็เอามาเปิดให้ฟังเป็นช่วง เป็นเทปสวดมนต์ก็ได้ เทปเทศน์ก็ได้ เทปนำนั่งสมาธิก็ได้ เอามาสร้างบรรยากาศไว้ เหมือนจำลองวัดไปไว้ในห้องคนป่วย