การฝึกสมาธิเบื้องต้น คำไม่เล็กของคุณครูไม่ใหญ่ (มินิ) เล่ม 4 (สมาธิ...ลมหายใจของชีวิต) หน้า 281
หน้าที่ 281 / 288

สรุปเนื้อหา

เมื่อเลิกนั่งสมาธิ ควรตั้งใจที่ศูนย์กลางกาย ไม่ว่าจะอยู่ในท่ายืน เดิน นอน หรือ นั่ง อย่าทิ้งจุดจิตไปที่อื่น ควรบริกรรมภาวนาและนึกถึงดวงแก้วสว่างเสมอ ฝึกสมาธิเพื่อสร้างความสุขให้เกิดขึ้นในชีวิต หากมีนิมิตแต่เวียนไปไม่ต้องตามหา ให้รักษาจิตให้นิ่ง สุดท้ายจะมีนิมิตปรากฏเมื่อจิตสงบ สิ่งนี้เป็นปัจจัยที่นำมาซึ่งความสุข ความเจริญในชีวิต ศีลธรรมจะช่วยให้เป็นที่พึ่งที่ถูกต้อง ยิ่งเป็นสิ่งสำคัญในการเจริญเติบโตทั้งในโลกนี้และในอนาคต

หัวข้อประเด็น

-การนั่งสมาธิ
-การรักษาศูนย์กลางกาย
-ผลดีจากการฝึกสมาธิ
-ความสุขในชีวิต
-การดำรงตนในศีลธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๔. เมื่อเลิกจากนั่งสมาธิแล้วให้ตั้งใจไว้ที่ศูนย์กลางกายเดียว ไม่ว่าจะอยู่ในอิริยาบถใดก็ตาม เช่น ยืน เดิน นอน หรือ นั่ง อย่าย้ายฐานที่ตั้งจิตไปไว้ที่อื่น ให้ตั้งใจบริกรรมภาวนา พร้อมกับนึกถึงบริกรรมมิติเพ็นดวงแก้วใสสว่างคู๋คู่ตลอดไป ๕. นิมิตต่างๆ ที่เกิดขึ้น จะต้องน้อมไปตั้งไว้ที่ศูนย์กลางกายทั้งหมด ถ้านิมิตเกิดขึ้นแล้วหวายไป ก็ไม่ต้องตามหา ให้กวนนาปะองค์ต่อไปตามปกติในที่สุดเมื่อจิตสงบ นิมิตย่อมปรากฏขึ้นใหม่อีก การฝึกสมาธิเบื้องต้นเท่าที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ ย่อมเป็นปัจจัยให้เกิดความสุขได้ เมื่อละซ่องปฏิบัติอยู่เสมอๆ ไม่ทอดทิ้ง จนได้วงปรมรรรมแล้ว ก็ให้หมุนประคองรักษาดวงปรมรม นั้นไว้ตลอดชีวิต ดำรงตนอยู่ในศีลธรรมอันดี ย่อมเป็น หลักประกันได้ว่า ได้ที่พึ่งของชีวิตที่ถูกต้องดีงาม ที่จะส่งผล ให้เป็นผู้มีความสุข ความเจริญ ทั้งในภพชาติ นี้และภพชาตหน้า เด็กเคราพผู้ใหญ่ ผู้ใหญ่เมตตาเด็ก ทุกคนมีความรักใคร สามัคคีเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน หากสามารถแนะนำต่อตัน ไป ขยายไปยังเหล่มนุษย์ชาติดอย่ไม่จำกัดเชื้อชาติ ศาสนา
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More