ข้อความต้นฉบับในหน้า
นิดนี้เราจักให้บรัชกาลของเขา กับทั้งชีวิตนี้เป็นทานมแม่เด็กที่มีความคุกคาม
อย่าแรง ตัวเพื่อทวิตลูกเสือตัวนั้นไว้ ก่อนที่จะให้ชีวิตเป็นทาน พระโพธิสัตว์
ตั้งใจในฐานว่า “ด้วยอานุภาพแห่งบุญที่ข้าพเจ้าได้ทำในบัดนี้ ขอให้ข้าพเจ้า
ได้สร้างเป็นเครื่องกันจากทะเลแห่งทุกข์ในอนาคตหน้า ขอให้
ข้าพเจ้าได้ช่วยเละแฟสัตว์ทั้งหลายให้หลุดพ้นจากวัฏสงสาร ฉันเพื่อนกลุ่มด้วย
ตรน
หลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิด
อยู่ในความทุกข์แล้ว พระโพธิสัตว์
จึงเปล่งวาจาให้เหล่าเทวดา
ทั้งหลายได้ทราบทั่วกันว่า
“ข้าแต่ทวยเทพทั้งหลาย
ผู้สถิตอยู่ ณ ทั่วทุกแห่งหน อัน
ประกอบไปด้วยภุมมเทวา รุกขเทวา
อากา เทวา ตลอดจนถึงท้าว-
มหาราชทั้ง ๔ ขออัญเชิญมารวม
ประชุมกัน ณ สถานที่แห่งนี้ เพื่อ
เป็นพยานแห่งการตรัสรู้ธรรมของ
ข้าพเจ้าในภายภาคหน้าด้วยเถิด
และขอจงมากระทำอนุโมทนา
ครั้นตั้งจิตปรารถนารายครั้งรู้ธรรม เสียงพูดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิดระในความทุกข์แล้ว พระไม่มีสัตว์จึงแปล่งวาจาให้หมู่
เอาพระ ได้ทราบทั่วกันว่า “ข้าแต่ตายเทพทั้งหลาย ผู้ใด ๆ ตัวทุกแห่งตน และกาว กานตาหา มาการเครา แบบจนถึงการ
และจากทั้ง ๓ : ขออัญเชิญมาประชุมตามกัน ณ สถานที่แห่งนี้ เพื่อเป็นสถานแห่ง กดติตรู้ธรรมชองข้าพเจ้าในรายการหนีด้วยอัต
พระกระจาย นอน ที่ข้าพเจ้าจำได้ว่าชีวิตเป็นมหาท่านธรรมในการเบิnd
ab
ครั้นแปลงราคาให้เหล่าเทวดาได้ทราบว่า ท่านตั้งความปรารถนาที่จักตร์ธรรม
เมื่อหลุดพ้นจากมหาศพ ในอนาคต ที่แล้ว พระโพธิสัตว์ใหญ
ที่ข้าพเจ้าจักได้ถวายชีวิตเป็นมหาทานบารมีในกาลบัดนี้
ครั้นเปล่งวาจาให้เหล่าเทวดาทั้งหลายทราบแล้วว่า
ท่านได้ตั้งความปรารถนาที่จักตรัสรู้ธรรมเพื่อหลุดพ้นจาก
วัฏสงสารในอนาคตกาล พระโพธิสัตว์ผู้มีจิตกล้าหาญ จึงเดินไป
ที่หน้าผา แล้วทิ้งตัวจากยอดเขา ตกลงมาตรงหน้าแม่เสียตัวนั้น
และตกลงมาตรงหน้าของแม่เสียตัวนั้น แม่เด็กนั้นเห็นพระโพธิสัตว์แก้ว 1
พระโพธิสัตว์กระจุกกระจายด้วยความหิว
ed
แม่เสียเห็นพระโพธิสัตว์
แล้วจึงไม่กินลูกของมัน กระโจน
เข้ามากินสรรทานของพระโพธิ
สัตว์นั้นแทน กัดกินสรีรกายของ
พระโพธิสัตว์กระจุยกระจายด้วย
ความหิว พระโพธิสัตว์เมื่อละโลก
ก็ได้บังเกิดในเทวโลกแล้วด้วย
กุศลกรรมนั้นเอง
กรณีนี้ต่างจากการกระโดด
ฆ่าตัวตาย เพราะการฆ่าตัวตาย
เพื่อหนีความทุกข์นั้นเป็นการ
กระทำอย่างขาดปัญญา แต่การ
สละชีวิตของพระโพธิสัตว์นั้นท่าน
เจตนาสละชีวิตเพื่อเสีย น
ประกอบด้วยมโนปณิธานที่ยิ่งใหญ่
ซึ่งเป็นคนละเรื่องกัน
ลูกศิษย์ที่ไปหาเศษเนื้อ
กลับมาถึงแล้วไม่เห็นพระโพธิสัตว์
ก็ออกเที่ยวตามหาพระโพธิสัตว์ไป
ทุกหนทุกแห่ง แต่ก็ไม่เจอ จึงมอง
ลงไปที่เชิงเขา ได้เห็นสรีระ
ร่างกายของพระโพธิสัตว์กระจุย
กระจาย เพราะถูกแม่เสือนั้นกัดกิน
จึงเกิดความสลดใจอย่างยิ่ง
ระลึกถึงพระคุณของอาจารย์ที่ได้
เคยสั่งสอนอบรมมา พร้อมกับ
ตั้งใจอย่างแน่วแน่ว่าจะประพฤติ
ปฏิบัติตามคำสอนของท่านตลอด
ไป
การสร้างบารมีของ
พระบรมโพธิสัตว์นั้น พระพุทธ
องค์ทรงมีน้ำพระทัยที่เด็ดเดี่ยว
อาจหาญอย่างยิ่งยวด ไม่ได้ทรง