การจัดการกับความวิตกกังวลในยุคโควิด-19 : หน้า 33/64

ท่ามกลางการแสกนแระบาดหนักของเชื้อโควิด-19 ที่ดินทั่วโลกในขณะนี้ ทำให้หลายคนวิตกกังวล เกิดอาการแพนิค (Panic Attacks) คือ หวาดกลัวยังรุนแรงกันไปเลย แต่ในฐานะนักปฏิบัติธรรมเราก็ต้องทำให้ถูกหลักวิชา คือ อย่าประมาท ให้ป้องกันตัวตามที่แพทย์แนะนำอย่างเคร่งครัด แต่ถ้าไปเครียดหรือวิตกกังวลจนแทบจะเป็นโรคประสาท เพราะถ้าเราป้องกันอย่างเต็มที่หรือทำดีที่สุดแล้ว หากอะไรจะเกิดก็ต้องเกิดในเมื่อสัตว์โลกอ่อนเป็นไปตามกรรม แต่ถ้าเรากังวลหรือคิิดนึกไปก่อน สภาพใจจะหมองไม่ผ่องใส ซึ่งสุขใจเช่นนี้จะมีกระแสไปดึงดูดสิ่งไม่ดีเข้ามาหาตัวเราเอง ๗ แล้วสภาพที่หมองหรือส่งผลไปดูดวิบากรรมในอดีตที่เคยทำมาให้ได้รับส่งผล ชั่วร้ายไปกว่านั้น หากเราวิตกกังวลอย่างต่อเนื่องนานมากเท่าไร ก็จะยิ่งไปดึงดูดแต่สิ่งไม่ดีเข้ามาทับทบมากขึ้นเท่านั้น ดังที่ คุณยายอาจารย์มหาจันทร์ ขนหนูก เคยสอนไว้ว่า..อย่าคิดน่าไปทางไมดี ถ้าคิดอย่างนี้แล้วใจจะตก มาจะแทรกผังสำเร็จใส่ทันที ทำให้เรื่องที่ยังไม่มลายกลายเป็นเรื่องร้ายทันที ยิ่งคิดจะยิ่งเสีย ดังนั้นเมื่อเกิดเรื่องให้เราทำหยุดที่ศูนย์กลางกายอย่างเดียว แล้วสามารถแก้ไขได้... เห็นไหมคะ..การทำใจวิตกกังวลจนเกิดเหตุขึ้นไม่คุ้มกันเลย ด้วยเหตุนี่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงตรัสสอนเสมอว่า ให้เราทำจิตให้ผ่องใส เพราะเมื่อใจผ่องใสจะมีพลานุภาพไปดึงดูดแต่สิ่งดีๆ มาสู่ชีวิต เหมือนแม่เหล็กย่อมดึงดูดเหล็ก แต่แม่เหล็กไม่ดึงดูดพลาสติก