ข้อความต้นฉบับในหน้า
วัดพระธรรมกายในเวลาต่อมา
คุณยายอาจารย์ แม่ท่านจะเป็นเพียงสุขรี แต่ก็เป็นสตรที่มีหัวใจที่เข้มแข็งเด็ดเดี่ยว
มาก ในการวิจารณ์สร้างวัดพระธรรมกายั้น แม่ท่านคณในยุคบุกเบิกจะมีเพียงไมกี่ท่าน และ
หลาย ๆ ครั้งอาจต้องประสบกับอุปสรรคต่าง ๆ มากมายในขณะนั้น แต่ก็สามารถฝ่าฟันปัญหา
ที่รุมเร้าจนประสบความสำเร็จในที่สุด ทั้งนี้ สิ่งที่คุณยายอาจารย์ ท่านได้ให้ความสำคัญที่สุด
ตลอดมากคือ การปฏิบัติธรรมขั้น การศึกษาวิชาธรรมภายในของพระสัมพุทธเจ้
ซึ่งเป็นมรดกธรรมที่คุณยายอาจารย์ ได้รับมาจากพระเดชพระคุณหลวงปู่ พระมงคลเทพมุนี
(ลง จนท.โสร) ครูผู้นำพบวิชชาธรรมกายโดยตรง ตลอดระยะเวลาหลายสิบปีที่ผ่านมา
คุณยายอาจารย์ เปรียบเสมือนบุญยใหญ่ ท่านเป็นพี่ของทีมงานรุ่นบุกเบิกสร้างวัด
ทำให้ผู้คนมากมายเข้ามาช่วยกันคนละไมคนละมือทดลอบสมดึง ที่ท่านเคยกล่าวไว้ว่า
“ยวยสร้างวัดด้วยการหลับตา” การหลับตาแบบที่คุณยายนอนจึงเป็นประตู “สุดยอดของ
วิชชา” ที่สามารถสร้างคนดีและพัฒนาวัดจนเจริญถึงในปัจจุบัน
ธรรมะของคุณยายอาจารย์ นั้น เป็นคำสอนที่ลึกลึกแต่ใช้ง่าย ตรงและกระชับ
ซึ่งเหมาะต่อการนำมาพิจารณาและปฏิบัติได้ในทันที ไม่ว่าจะเป็นผู้ที่มีการศึกษามากหรือ
น้อย หรือมีอายุในวัยใด เช่น
“คนเราตายไปแล้ว เอาอะไรไม่ได้ เอาไปดินแต่บุญ-บาป คนเราเหมือนหุ่น บุญ-บาป
พาไป ทำบุญ บุญก็เกิด ทำบาป บาปก็เกิด” (วันที่ ๒๘ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๕)
“ธรรมะทุกอย่างมีอยู่ในตัวเรา จะทำอะไร ๆ ได้เอง ถ้าไม่หยุดก็ไม่งิ้ง เพราะฉะนั้น
เรานั่งธรรมะ ก็ต้องทำใจหยุดได้ เป็นเรื่องสำคัญ...พระไตรปิฎก ๔๔,๐๐ พระธรรมขันธ์
ย่อแล้วเหลือ ๓ คำ สรุปก็คือ บริสุทธิ์กาย บริสุทธิ์วาจา บริสุทธิ์ใจ ย่อมมาแล้วเหลือ ๑ คือ หยุด
คำเดียว...” (วันที่ ๑ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๒๔)
จะเห็นได้ว่า คำสอนของคุณยายอาจารย์ นั้นมีลักษณะทีมตรงไปที่จุดศูนย์กลาง
ของการปฏิบัติเป็นสำคัญ นั่นคือเรื่องของความไม่ประมาท โดยที่ท่านพยายามให้ยืนศูนย์
ของท่านนุ่มใสใจในเรื่องของการสร้างสมบุญ การบำเพ็ญความดี การทำใจให้สะอาดบริสุทธิ์
โดยให้ลงละเอียดซึ้งเป็นเครื่องร้อยรัด เครื่องเศร้าหมองของใจนานาประการออกไปให้มาก
ที่สุด ให้ใจแต่เป้าหมายหน้าที่ในการเกิดเป็นมนุษย์ของตนยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด ซึ่งเรื่องของ
ความไม่ประมาทนี้ถือเป็นคำสอนสุดท้ายที่พระสัมพุทธเจ้าประทานไว้ให้พระสาวก
และพุทธศาสนานั้นนับว่ายกปฏิบัติ จิ้งนับว่าเป็นคำสอนที่สำคัญอย่างยิ่ง อย่างไรก็ดีตามเมื่อได้
ศึกษาคำตอนเรื่องความไม่ประมาทที่พระเดชพระคุณหลวงปูฯ พระผู้ปราบมาร ได้อธิบายขยาย
ขยายความไว้ ก็จะเห็นถึงความอดทนต้องกันมากขึ้น ดั่งความตอนหนึ่งว่า