การบวชและการปฏิบัติตามคำสอนของพระพุทธองค์ : หน้า 56/68

ครั้นเมื่อบวชสมาธิ ควมควบคุมของพระพุทธองค์แล้ว ก็ลงมือทำตามด้วยการควบคุมกายวาจา ไม่ให้อก ความเดือดร้อนแก่ผู้อื่น และไม่ก่อความเดือดร้อนแก่ตัวเอง ด้วยการรักษาศีลตามคำสอนของพระองค์ ต่อมाग็ถึงใฝ่ฝึกสมาธิ ควบคุมตัวเองให้มีสติสัมปชัญญะอยู่ตลอดเวลา แม้ในความคิดก็เลือกคิดแต่สิ่งดีงาม จากนั้นก็ตั้งใจพากเพียรพยายามศึกษา คำสอนของพระพุทธองค์เข้าใจเอาไว้จริง และเพียรพยายามแก้ไขความประพฤติทางกาย ทางวาจา ทางใจตามลำดับ ตัวเองปราบความไม่ดีไปถึงไหนก็รับ ไปต่อไปเรื่อย ๆ เหลืออิฐเท่าใดก็รู้อยู่ที่ว่ามีสิ่งดี ๆ นั้นเท่านั้น สิ่งเหล่านี้เป็นความคิดเห็นตามลำดับของพระ จากความประเสริฐเหล่านี้ทำให้หมดความทุกข์ หมดกิเลส หมดความไม่งามต่าง ๆ ไปตามลำดับ แล้วความรู้จริง ความเข้าใจถูกต้องเรื่องโลกและชีวิต ก็เพิ่มพูนขึ้นมาโดยลำดับ ทำให้ตัวเองเป็นภัยเป็นภัยกับใครและไม่เป็นภัยเป็นภัยต่อตัวเองด้วย ยิ่งไปกว่านั้น แม้ยังเทคนิคอบรมใครไม่ได้ แต่ย่อมที่จะสุดการดำเนินชีวิตที่เป็นอยู่แบบพระ ก็แสดงให้ชาวโลกรู้ได้ว่า จริง ๆ แล้วชีวิตคนเราไม่ต้องการอะไรกันนัก เพียงแค่ อาหาร วันละ ๒ มื้อ แต่ละมื้อนั้นมีปริมาณไม่มาก ไม่มีความจำเป็นจะต้องเดินเข้าไปมากกว่านั้น เสื้อผ้ากระดุ้งนุ่ม ที่เป็นของจำเป็นแก่ชีวิต ก็ไม่ใช้อะไรมา ไตรจิตร - ๑ - ๒ ชุด ก็พอใช้แล้วไม่ต้องการเสื้อผ้ามากเป็นดู ๆ ที่อยู่อาศัย ก็ไม่จำเป็นต้องโกงตกแต่งวิจิตรพิสดารอะโรมา เรื่องป่วยไข้ โอกาสป่วยก็ง่าย เพราะไม่ได้ล้มหลายสั่งร่างกายเอง มีความระมัดระวังไม่เอากายไปทำความลำบากเกินใคร พยายามจะรู้ประมาณในความสะดวกความสบายไม่ให้เกินไป ไม่เอาแต่จันเกินไป ความป่วยไข้จึงง่ายจะเกิด ถ้าจะมีความป่วยไข้ก็จะเกิดจากผลกรรมในอดีตที่ผ่านมา ก็เป็นเรื่องที่ต้องทนกันไป แต่กรรมใหม่ก็พยายามทำดีที่สุดไม่สร้างกรรมชั่วขึ้นมากอีก สิ่งเหล่านี้เป็นความคิดเห็นทางพฤติกรรมที่แสดงออกมาให้โลกภายนอกได้เห็น ได้ถือเป็นตัวอย่างในการดำเนินชีวิต เพราะชีวิตพระทำให้เอกออกได้ง่ายว่า อะไรคือความจำเป็นที่ขาดไม่ได้ และอะไรคือความต้องการเพื่อช่วยอำนวยความสะดวกสบาย โดยสรุป ความประเสริฐของพระปะการที่หนึ่ง อยู่ตรงที่ กำจัดเลสให้หมดไปตามลำดับ ๆ แม้ยังไม่หมดเด็ดขาด ก็ลดน้อยถอยลง ความประเสริฐของพระปะการที่สอง คือ กำจัดสันไม่ดิบไม่งามให้หมดไปพร้อม ๆ กับ การกำจัดเลส และเพิ่มพูนสันดี ๆ ขึ้นมา เหมือนเมื่อดวงอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้า นอกจากกำจัดความมืดให้หมดไปแล้ว ก็ยังเพิ่มความสว่างให้แก่โลกด้วย ชีวิตพระเมื่อปฎิบัติตามพระธรรมวินัย นอกจากว่าจะเสด็จ ม่านสันไม่ดีแล้ว นิสัยดี ก็เกิดขึ้น พร้อมกันนั่นบุญก็เกิดตามมาโดยลำดับด้วย