กำลังใจในการเรียนพระบาสี : หน้า 14/68

เหมือนใคร ๆ ก็เคยไล่และอย่า่งไรเราต้องผ่าน เหมือนดั่งป้ายไว้ จนถึงปี ที่ ลุงพี่ ไม่ได้ปลิว แต่ว่านั่นสือด้วยใจสงบ ๆ คิดว่า..ผ่านก็ผ่าน ไม่ผ่านก็ไม่เป็นไร ไม่ได้ดัน ตัวเอง ซึ่งพอใจสบาย ไม่เครียดเครียด ก็รู้สึกโล่ง จนค่อย ๆ เข้าใจความรู้ที่เรียนมาแตกฉาน ขึ้น และถือเป็นความโชคดีมากที่ปี ๙ นี้ หลวงพ่อสอบผ่านประโยค ๙ สอบได้ประโยค ๙ แล้วรู้สืออย่างไรบ้างคะ ? พอเรียนจบก็ mõบานนี้กว่า เราใช้เวลาเรียนถึง ๒๐ ปีเลยหรือ คือ หลวงพี่ไม่ได้เรียนเก่ง แต่ข้อคือ "ไม่ทิ้ง" เพราะตลอด ๒๐ ปีที่ผ่านมา หลวงพี่ไปสอบตลอด และในที่สุดก็ สอบได้ ถ้าหลวงพี่ก็ไม่มีวันสอบได้ แต่ถ้าเราไม่สอบก็ไม่ผ่าน อย่างเดียว ณ วันนี้ หลวงพี่อยากเป็นกำลังใจให้พี่ที่สอบได้ประโยค ๙ ซึ่งบางรูปอาจจะคิดว่าแพ้แล้ว หลวงพ่ออยากให้คิดว่า "เมื่อเราเกิดจากบาสิ คืเริ่มต้นมาเป็นสามเณรเรียนบาส พออายุ ครบ180วัน ก็เริ่มต้นจากการใช้ภาษาบาสีใน การบวช เราต้องให้เต็มที่ อย่างทั้งเส้นทางที่ตัวเอง เลือกในการเริ่มต้นมา เพราะถ้าไม่ทิ้ง สักวันต้องถึงจุดหมายสูงสุด แต่ทิ้งก็ไม่มีวันถึง ซึ่ง ข้อคิดนี้สามารถนำไปได้ทุกงาน ไม่ว่าจะทํางานอะไร เช่น ถ้าจะปฏิบัติธรรม ถ้าเราทำ ต่อเนื่อง สักวันหนึ่งเราต้องเข้าถึงธรรมอย่างแน่นอน. อยากจะฝากอะไรเป็นพิเศษไหมคะ ? ตั้งแต่เข้ามา หลวงพี่เติมโตมาพร้อมกับคำสอนหลวงพ่อ ที่นี่มีความสำคัญในการเรียน พระบาสีเป็นอย่างมาก ซึ่งท่านกล่าวเสมอว่าให้ มี ๓ นะลูกนะ คือ ปรีติ ปฏิปัต ประวิส ซึ่งปฏิปัตคือการเรียนพระบาสี ปฏิปัตคือการปฏิบัติธรรม เมื่อปฏิปัตได้เห็นผล ก็จะ ได้ปฏิวัตตามมา ซึ่งปฏิวัติคือผลของการปฏิบัติธรรมเนือง เมื่อหลวงพี่เรียนบรรจุรู้สึกขอบพระคุณหลวงพ่อมาก ๆ ที่เป็นแรงใจสำคัญที่สุด ที่ ขับเคลื่อนให้หลวงพี้ไม่ท้อและไม่ทิ้งการเรียนพระบาสี แม้จะเป็นสิ่งที่สำหรับหลวงพี่ เพราะเหตุผลสำคัญประการหนึ่งที่หลวงพ่ออยากให้จบ ก็เพื่อถวายกำลังใจแด่หลวงพ่อ ตอบแทนที่หลวงพ่อเมตตาให้การสนับสนุนการเรียนพระบาสีมาโดยตลอด เพราะท่านทราบว่า การเรียนพระบาสีจะเป็นการดำรงไว้ซึ่งคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และสิ่งอายุ พระพุทธศาสนาต่อไปได้อุดม ซึ่งหลวงพ่ออยากบอกฝากพระคุณท่านมาก ๆ และอยากราบเรียน หลวงพ่อว่า ลูกทำสำเร็จแล้วครับ... หมายเหตุ: ภาพทั้งหมดในฉบับนี้เกิดก่อนสถานการณ์โควิด-๑-๙ ๑๒ อยู่ในบุญ พฤศจิกายน ๒๕๖๓