การกลับบ้านของใจ : หน้า 5/64

ขณะนั้นไว้ว่ากำลังป่วย หน้าตาเหมือนคนอมทุกข์มาหลายปี แต่หลังจากนั่งสมาธิในครั้งนั้นแล้ว ไอเดียได้ตามพระอาจารย์ไปนั่งสมาธิที่ต่าง ๆ ไม่ว่าจะพระอาจารย์เดินทางไปสอนไมก็ไปในลัดเวี ย ไอเดียก็ตามไปด้วย เพราะเขาได้ค้นพบว่า..เหมือนตัวเองได้กลับไปยังความรู้สึกที่เคย ซึ่งพระอาจารย์ได้อบายให้เขาฟังว่า..จริง ๆ แล้วใจคนเรามีบ้าน บ้านของใจอยู่ภายในตัวของเราเอง แต่คนทั่วไปมักจะเอาใจไปอยู่外ตัว คือ คิดถึงคนนั้น คนนั้น สถานที่นั้น สถานที่นี่ เหตุการณ์นั้น เหตุการณ์นี้ จนบางครั้งทำให้ใจไม่เป็นสุข แต่การที่ไอเดียสมาธิแล้วเอาใจกลับเข้าไปในตัว ก็เหมือนกับใจได้กลับบ้าน ทำให้มีความสุข