ความเข้าใจในพระธรรมกายและคาถาธรรมกาย : หน้า 35/60

ที่ตัดทั้งเบื้องต่ำและเบื้องสูงได้นูนอยู่ในธรรมกายพระอรหัตต" นั่นเอง พร้อมทั้งดอกอโย่เสมอว่าให้เรานับปฏิบัติสมาธิทั่วไป ให้เราเห็น ให้เราเป็นธรรมกาย และให้อยู่กับธรรมกายอยู่ตลอดเวลา ซึ่งนึกศึกษเป็นอย่างยิ่งว่าล้วนมีความลึกล้องกับภาวะธรรมอย่างมีนัยสำคัญ อันดับ เมื่อเรานำข้อความที่ปรากฏในคาถาธรรมกายจากศิลาจารึกหลักที่ ๕๔ (จารึกพระธรรมกาย) ที่จะว่ายในพุทธศักราช ๒๕๗๓ ในแผ่นดินสมเด็จพระมหาจักรพรรดิ ก็จะแท้กว่า ข้อความในคาถาธรรมกายเป็นการกล่าวถึงญาณรู้แจ้งและพระคุณต่าง ๆ ของพระธรรมกายนั้น ส่วนลวดคล้องกับพระธรรมเทนของพระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนี (สด จนทสุโร) ด้วย ดังข้อความเริ่มต้นว่า "...สพพญาณบุณฑาณปวรสิงห์ นิพพานารมณ์นบรรลิสิทเกล่า จตุฏฐูชญาณปวรลาภ วภูริสมาภิตติ ฯ" แปลความว่า ข้าพเจ้าขอน้อมฝันผู้มีสัมพัญญาณประดุจดังเสียง มีอารมณ์ในพระนิพพานะดุจดังพระศาก มิฏฐฺตามนาประดุจดังพระนาลามีวิชชฺสมามิดทิญฺญาณประดุจดังแสงพระอุณาโลม ข้อความต่อจากนั้นเป็นการพรรณาถึงพระพุทธคุณ ๓๐ ประการกับส่วนต่าง ๆ ในพระวรรยาย เช่น มีพระขนงคู่ขนานกว่าแสงงามของนิสิติน มีพระเนตรทั้งคู่ประดุจงามทิพย์จักษุ ปัญญาจักษุ มนันทจักษุ พุทธจักษุ และธรรมจักษุ มีทิพยโสตุนาประดุจดังพระกรรณทั้งคู่ มีโคตรภาณาประดุจพระนาสิกโด่งงาม จนถึงจดติปปราณปุณฑ์ แปลว่ามีสติปัญญา ๕ ประดุจดังรัศมี คณะเดียวกันในคาถาธรรมกายนี้ก็แสดงคำกล่าวสำเร็จบุพพเจ้าว่า ประเสริญเหนือกว่ามนุษย์และเทวาทั้งหลายด้วยพระธรรมกายดังข้อความว่า "...อุปเสมหฑุมสูสนา พุทโธติโรจติ ยสสุดฺตฺตมฺคณา สพพญญตํ ถี"