ธรรมภาวนา วิวรรณวิจารณ์ทางพระพุทธศาสนา ปีที่ 6 ฉบับที่ 2 : หน้า 8/30

ธรรมภาวนา วิวรรณวิจารณ์ทางพระพุทธศาสนา ปีที่ 6 ฉบับที่ 2 (ฉบับรวบรวมที่ 11) ปี 2563 อยู่ร่วมกัน (มีเพศสัมพันธ์กัน) แล้ว ในคัมภีร์ทางพระพุทธศาสนายง กล่าวถึงการตั้งครรภ์โดยเหตุอื่น คือ การจับผ้า การดีมือสู้ การลุงคำ สะดีอ การเห็นรูป การได้ยินเสียงและได้กลิ่น หญิงบางพวกใน ครวาวมีรดู มีความกําหนัดด้วยราด จยินดีการจับมือ การจับทรงผม การลุงคำอวัยวะของชายก็ด้วย พระโล่ถม โลโกน (พุ่มใส) ดร. ได้จำแนกเหตุการณ์ตั้งครรภ์ในพระไตรปิฎก เป็นเหตุแห่งการตั้งครรภ์ของมนุษย์ 4 ประการ คือ 1) เพราะการเคล้าคลังภายในสดรี ขณะอยู่ในช่วงที่ตั้งครรภ์ได้ แม้ไม่ได้ มีเพศสัมพันธ์กับชายตามปกติแต่มีความกำหนดยินดีในนามกับผู้นั้น เมื่อได้สัมผัสส่วนของร่างกายชายจึงสามารถตั้งครรภ์ได้ 2) เพราะการจับผ้าที่เป็นอุลิสิดเข้าทางช่องกำเนิดของสตรีขณะอยู่ในช่วงที่ ตั้งครรภ์ได้ 3) เพราะการลบคำสะดี ดังในกรณีของมารดาของ สวรรค์สาม 4) เพราะการจ้องดูรูป สตรีในเวลามีระดูจดชาด้วย ความกำหนดพอใจแล้วก็อาศัยตั้งครรภ์ได้ สัตว์สามารถตั้งครรภ์ได้อีก 3 อย่างคือ 1) เพราะการดื่มน้ำนองู คือ มีแม่เนื้อวัวหนึ่งได้มากในสถานที่ ถ่ายปัสสาวะของบาดาล ในเวลาที่ตนมีรดุ ได้ดื่มน้ำบาดาลซึ่งมี น้ำส้มผสมสุกจิอปนอยู่แล้ว แม่นั้นนึกตั้งครรภ์ แล้วออกลูกเป็น มิกสีงคดาบ 2) เพราะเสียง เช่น นกขายที่แต่ตัวเมียไม่มีตัวผู้ ถ้าดื้อน เสียงฟ้าร้องก็ตั้งครรภ์ได้ รวมทั้งแม่ไก่บางตัวได้ยินเสียงไก่ตัวผู้ขึ้น ก็ตั้งครรภ์ได้ แม่ไก่บางตัวได้ฟังเสียงใดตัวผู้ดึง ก็ตั้งครรภ์ได้ แม่ไก่บางตัวได้ฟังเสียงโดดตัวผู้ตั้งครรภ์ได้ 3) เพราะกลิ่น การตั้งครรภ์เพราะกลิ่นก็เช่นกัน มีแม่ใดเป็นตัวอย่างย่อมตั้งครรภ์ด้วย เพราะกลิ่นของตัวผู้ 3 วิอ. 1/36/312-313 (ไทย.มจร) 4 พระโล่ถม โลโกน (พุ่มใส), "การโคลงมนุษย์ในมุมมองของพระพุทธศาสนาแบบแรกรวมและผลกระทบทางสังคมในมุมมองของนักการศาสนาและ