การทําพระพุทธศาสนาในยุคปัจจุบัน : หน้า 22/30

ธรรมหาว วรรณวารวิจารณ์การทําพระพุทธศาสนา ปีที่ 6 ฉบับที่ 2 (ฉบับรวมเล่มที่ 11) ปี 2563 ปลากระดูกแข็ง และสัตว์ปีบางสายพันธุ์ ที่สามารถออกไข่และฟัก เป็นตัวได้เองโดยไม่ต้องใช้เพศผสม เป็นดัง สำหรับการตั้งครรภ์แบบไม่อาศัยอสุจิจากเพศชายในมุษย์และ สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม แม้ว่าปัจจุบันเราไม่สามารถเห็นได้ทางธรรมชาติ แต่จากห้องทดลองก็พบว่า มีความเป็นไปได้จากการทดลองสร้าง ตัวอ่อนหนูโดยไม่เชื้ออสุจิสำเร็จ และจากการค้นพบว่าเซลล์ไข (Oocyte) ของมนุษย์ในบางครั้งสามารถเกิดการแบ่งเซลล์พัฒนาไปเป็นตัวอ่อน มนุษย์ได้เองโดยไม่ต้องปฏิสนธิอสุจิ และไม่ได้รับการกระตุ้นใด ๆ จาก การค้นพบในห้องทดลอง และจากกรณีเด็กชายผู้ซึ่งเกิดมาจากการแบ่ง เซลล์ของเซลล์ในไข่เองก่อนที่ผสมกับอสุจิอีก ที่ ทำให้ นำร่างกายมีกลุ่ม เซลล์ที่มีพันธุ์กรรมต่างกันในคนคนเดียวกัน (Partial Parthenogenesis) คือ เซลล์เม็ดเลือดไม่มีพันธุกรรมจากบิดา แต่หากเซลล์นี้ในร่างกาย มีโครโมโซมปกติจากเซลล์เม็ดเลือด ซึ่งประเด็นนี้ทำให้เห็นว่า มีโอกาสความเป็นไปได้จับกันที่มนุษย์จะตั้งครรภ์ได้โดยไม่อาศัยอสุจิ ซึ่งสอดคล้องกับเนื้อหาเกี่ยวกับเหตุแห่งการตั้งครรภ์บางประกาศ ที่จัด เป็นการตั้งครรภ์แบบครรภ์บริสุทธิ์ (ตั้งครรภ์โดยไม่มีเพศสัมพันธ์หรือ ไม่ได้เชื้ออสุจิจากบรุง) ในวรณภาพพระวินัยปฎิ นอกจากนี้ ต้นหาหรือการมีจิตปฏิพัทธ์หรือความกำหนดดี เกิดขึ้น เป็นสาเหตุสำคัญอันดับแรกที่ทำให้เกิดการตั้งครรภ์ขึ้นได้โดย อาจจะมีเหตุ 7 ประกายแตกต่างกันดังกล่าวข้างต้น แต่ปัจจัยที่สำคัญ ต่อการเกิดแบบชลาพะ เหม่จะมาจากสาเหตุการตั้งครรภ์ที่ต่างกัน ด้วยวิธีใดก็ตาม คือ อวัยวะที่ใช้ในการตั้งครรภ์หรือมดลูกที่มีระดูได้ และปฏิสนธิอญาณที่ปรากฏในครรภ์มารดา สอดคล้องกับเทคโนโลยี ยุคปัจจุบันนี้แม้ว่าจะสร้างเหตุของการตั้งครรภ์ได้ด้วยฝีมือมนุษย์ เช่น