ฝันในฝัน : หน้า 51/80

Dream in Dream ฝันในฝัน หลังจากที่พี่ชายบุญธรรมเสียชีวิตไปเพียง ทำบุญให้ในนามของผม หลังจากนั้นมากิจการของ ผมก็ขยายตัวดีขึ้นๆ มาตลอด ภรรยาของผมเคย ให้ข้อคิดเวลาเห็นคนอื่นเขาซื้อรถคันใหม่ว่า รถคัน ใหม่เหล่านี้มันมีวันผุพัง แต่รถของเรานี่สิสวยกว่า 5 วัน วันนั้นพี่ชายคนโต กลับจากงานสวดพระ อภิธรรมของพี่ชายบุญธรรมแล้วก็มีอาการท้องเสีย ครั้ง และในตอนเช้าวันรุ่งขึ้น ก็มีอาการท้องเสีย ของพี่ชายคนโตเห็นอาการไม่ดี จึงรีบ ๒ อีก จนลูกๆ นำขึ้นรถพาส่งโรงพยาบาล ขณะขับรถไปได้ประมาณ ๑๐ กว่านาที ยังไม่ทันถึงโรงพยาบาล พี่ชายคนโต ก็มีอาการแน่นิ่งไป และเมื่อถึงโรงพยาบาล ได้ปั๊ม หัวใจอยู่อีก ๑๗ นาที จึงหายใจได้ แต่พี่ชายก็ยัง ไม่มีอาการรับรู้ใดๆ ในระหว่างนั้น ลูกชายของพี่ ชายคนโตก็ได้ทำบุญสร้างองค์พระธรรมกายภายใน ๑ องค์ทันที ต่อมาอีก ๓ วัน พี่ชายคนโตก็ได้เสียชีวิต ลง รวมอายุได้ ๖๙ ปี ผมและพี่น้องเคยร่วมกันทำธุรกิจ กิจการก็ ของเขา เพราะว่ารถของเราคือเทวรถ ผมได้ฟังภรรยาพูดเช่นนั้นก็ทำให้มีกำลังใจ ในการทำบุญมากขึ้นไปอีก ผมเชื่อมั่นในบุญที่ หลวงพ่อบอกว่ายิ่งให้ยิ่งได้ เงินในบาตรน่ะเป็นของ เรา แต่เงินในกระเป๋านั้นไม่ใช่ ก็เป็นที่น่าสังเกตว่า ตั้งแต่ทำบุญมาฐานะก็ไม่เคยเดือดร้อน ไม่ว่า เศรษฐกิจจะเป็นฟองสบู่ จะมีคู่แข่งมาก แต่ผมก็ไม่ เคยเดือดร้อน ทั้ง ๆ ที่คนอื่นเขาโอดครวญ แต่ ธุรกิจของผมก็ยังไปได้เรื่อย ๆ ไม่มีสะดุด สามารถ มีเงินมาซื้อตึก ขยายงานไปได้เรื่อยๆ และก็มีเงิน รุ่งเรืองมีรายได้ดี แต่เนื่องจากผมเป็นคนมีเพื่อนฝูง ให้ทำบุญเรื่อยๆ ไม่ขาด ผมจึงเชื่อมั่นในบุญมาก มาก ล้วนแต่เป็นคนพาล ผมจึงติดอบายมุขทุก ๕-๖ ขวบ ดังนั้นเมื่อผมและภรรยาได้ยินหลวงพ่อบอกบุญ ประเภท เพื่อนฝูงชวนผมไปลงทุนทำธุรกิจที่เกี่ยว หล่อองค์พระทองคำประดิษฐานที่อาคาร ๖๐ ปี กับอบายมุข ผมก็คิดว่าการลงทุนแบบนี้มีผลกำไรดี ผมและภรรยาได้ฟังก็ปลื้มมากจึงรับบุญจักรแก้วทันที จึงตัดสินใจร่วมลงทุนด้วยหมดเงินไปเป็นจำนวนมาก (สาธุ) โดยร่วมกันกับหลานสาวคนละครึ่ง แต่ก็ไม่ประสบผลสำเร็จอย่างที่คิดทำให้ฐานะการเงิน ภรรยาผม เมื่ออายุประมาณสัก แย่ลง พี่ๆ ผมก็เลยไม่อยากให้ผมร่วมหุ้น ดังนั้นใน ช่วงนั้นเจ้าอาวาสที่วัดใกล้บ้านได้มรณภาพลง และ ปีพ.ศ.๒๕๓๕ ผมก็เลยต้องแยกออกมาทำกิจการเอง ที่วัดก็จะมีรูปของเจ้าอาวาสที่มรณภาพและรูปของ ระหว่างนั้นฐานะผมไม่ดีเลย ผมต้องระเห หลวงปู่สดตั้งอยู่ มีคนชี้ไปที่รูปของเจ้าอาวาสที่ เร่ร่อนหลบหนีผู้คนอยู่ไม่เป็นที่เป็นทางเป็นเวลานาน มรณภาพ แล้วบอกว่า นี่คือเจ้าอาวาส แต่ภรรยา จนกระทั่งในปี พ.ศ. ๒๕๓๗ อาสาวของภรรยาผม ของผม มีความรู้สึกในใจว่า ไม่ใช่ ต้องเป็นหลวง ก็ได้มาชวนผมและครอบครัวไปวัดพระธรรมกาย ปู่สดสีที่เป็นเจ้าอาวาส และรู้สึกเสียใจว่า ทำไมเขา ตอนแรกผมยังไม่ยอมรับวัด ภรรยาของผมและ น้องสาวคนรองจากผม (คือคนที่ 5) เข้าวัดก่อน ต่อมาผมก็ตามภรรยาและน้องสาวมาโดยขับรถมาให้ มาถึงวัดแล้วผมก็คอยแต่จะชวนให้รีบกลับ ผมคิด ในตอนนั้นว่า มาวัดทำบุญเสร็จแล้วก็น่าจะกลับได้ แล้ว จะอยู่ทำไมทั้งวัน แต่ผมก็ได้สร้างองค์พระยอดโดมโดยภรรยา ถึงไม่เกิดมาเป็นผู้ชาย ถ้าเป็นผู้ชายเขาก็จะได้บวช ปัจจุบันภรรยาผมเป็นโรคปวดเมื่อย และก็ เส้นอักเสบ คุณหมอบอกว่าเป็นโรครูมาตอย ชนิด ไม่ถาวร เป็นชั่วคราว จะนั่งสมาธิได้ครั้งละนาน เพียงไม่เกินชั่วโมง ทั้งๆ ที่อยากนั่งให้ได้นานกว่านี้ เรื่องราวทั้งหมดนี้ ขอความเมตตาคุณครู ไม่ใหญ่ ฝันในฝันให้ด้วยครับ ๔๕