มิตรแท้และมิตรเทียมในพระพุทธศาสนา
ต่อไปอีกว่า
[259] พระผู้มีพระภาคผู้สุคตศาสดา ครั้นตรัสเวยยากรณ ภาษิตนี้แล้ว จึงได้ตรัสคาถาประพันธ์
บุคคลที่ไม่ใช่มิตรแท้ 4 จำพวกนี้ คือ
1. มิตรที่ถือเอาแต่ประโยชน์จากผู้อื่นอย่างเดียว
2. มิตรดีแต่พูด
…ท คือ มิตรที่มีอุปการะ, มิตรที่ร่วมสุขทุกข์, มิตรที่แนะนำประโยชน์, และมิตรที่มีความรักใคร่ มิตรแท้มีบทบาทสำคัญในการเติบโตและพัฒนาตนเองให้ดียิ่งขึ้น ต้องคบหามิตรแท้เพื่อส่งเสริมคุณงามความดีของตนเอง