เคล็ดไม่ลับของเด็กเรียนเก่ง

ผลการปฏิบัติธรรม โครงการสมาธิ(Meditation)แก้ว

 

สวนสุขสันโดษ อ.ฮอด จ.เชียงใหม่

วันพุธที่ 23 พฤษภาคม พ.ศ.2550

 

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพสูงสุด

 

    หนูชื่อ กุลธิดา รักษ์ศีลขันธ์  ชื่อเล่น ชมพู่ ค่ะ อายุ 23 ปี คุณพ่อคุณแม่ของหนูพาหนูมาวัดพระธรรมกาย ตั้งแต่หนูยังเล็กมากๆ หนูจำไม่ได้ค่ะว่าตอนนั้นหนูอายุกี่ขวบ แต่หนูจำได้ว่า คุณพ่ออุ้มหนูให้ตักบาตรพระที่หน้าโบสถ์ ตอนเด็กๆหนูได้มากราบพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่ศาลาดุสิตกับคุณพ่อ คุณแม่ ด้วยนะคะ ตั้งแต่เล็กจนโตเวลาหนูเห็นพระเดชพระคุณหลวงพ่อแล้ว จะรู้สึกปีติใจมากๆค่ะ เพราะพระเดชพระคุณหลวงพ่อจะดูผ่องใส ดูสว่าง สว่างมากๆเลยค่ะ ทำให้หนูรู้สึกรักและศรัทธาพระเดชพระคุณหลวงพ่อมาก เวลาที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อพูด หรือสอนอะไรนะคะ หนูก็ตั้งใจทำตามทุกอย่างเลยค่ะ

 

    แม้ว่า บ้านของหนูจะอยู่ที่ไกลถึงจังหวัดหนองคาย ไม่สามารถมาวัดได้ทุกวันอาทิตย์ แต่ครอบครัวของหนูก็ไม่ขาดการนั่งสมาธิค่ะ ตั้งแต่ตอนเรียนอยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 หนูจะชอบนั่งสมาธิมากค่ะ เพราะว่า คุณครูที่โรงเรียนบอกกับคุณพ่อคุณแม่ของหนูว่า เด็กคนนี้อนาคตจะเรียนตามเพื่อนๆในชั้นไม่ทัน เพราะเด็กเข้าเรียนก่อนเกณฑ์ คุณพ่อกับคุณแม่ท่านมีความกังวล เกรงว่าหนูจะเรียนหนังสือไม่ทันเพื่อนๆ ท่านก็พยายามสอนวิชาต่างๆอย่างเอาจริงเอาจัง และเริ่มให้หนูนั่งสมาธิ พระเดชพระคุณหลวงพ่อเป็นครูคนแรกที่สอนหนูนั่งสมาธิค่ะ โดยคุณพ่อจะเปิดเสียงนำนั่งของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ เมื่อหนูได้นั่งสมาธิ หนูชอบมากๆค่ะ มีความสุข และตั้งใจตั้งแต่ตอนนั้นเลยค่ะว่า จากนี้ไปจะนั่งสมาธิ ให้ได้ทุกวัน แล้วหนูก็นั่งสมาธิได้ทุกวันตั้งแต่อายุ 8 ขวบ ไม่เคยขาดเลยแม้แต่เพียงวันเดียว จนกระทั่งถึงปัจจุบันนี้ค่ะ และตั้งแต่หนูนั่งสมาธิ ก็ทำให้หนูเรียนเก่งขึ้นเรื่อยๆค่ะ ตอนเรียนระดับประถมศึกษา หนูสอบได้เกรด 4 หมดทุกวิชา

 

    พระเดชพระคุณหลวงพ่อคะ เคล็ดลับการเรียนของหนู คือ การนั่งสมาธิทุกวันค่ะ โดยหนูจะตั้งใจเรียนเวลาที่คุณครูสอน และเวลาที่จะสอบก่อนที่จะไปสอบ หนูจะนั่งสมาธิอย่างน้อย 1 ชั่วโมง หนูทำอย่างนี้ ทำให้หนูทำข้อสอบได้เร็ว  ใช้เวลาคิดไม่นาน ก็จะคิดออกแล้วค่ะ เหมือนจำหนังสือได้เป็นหน้าๆ หนูจะจำได้เป็นเล่มๆค่ะ และจะรู้เลยว่า คำตอบอยู่หน้านี้ บรรทัดนี้ พระเดชพระคุณหลวงพ่อคะ หนูทำอย่างนี้ จนหนูสอบได้เกรด 3.94 ตอนจบมัธยมปลาย และหนูก็สอบได้เป็นอันดับที่หนึ่งมาโดยตลอด ทำให้คุณพ่อคุณแม่ท่านสบายใจ

 

    ทีนี้ ปัญหาของหนูที่ทำให้หนูต้องตัดสินใจ คือ ช่วงที่หนูจะสอบเข้ามหาวิทยาลัย เนื่องจากหนูเรียนที่โรงเรียนประจำอำเภอ และไม่มีสถาบันกวดวิชาใดๆเลยที่นี่ คุณพ่อ คุณแม่ ท่านก็เกรงว่าหนูจะสอบ Entrance เข้ามหาวิทยาลัยไม่ได้ แต่ถ้าจะให้ไปเรียนกวดวิชาที่กรุงเทพฯ คุณพ่อ คุณแม่ ก็เป็นห่วง เพราะหนูเป็นเด็กบ้านนอก  คุณพ่อจะบอกเสมอว่า “ที่สอบมาได้ ก็คงเป็นเพราะว่า คุณครูใจอ่อนให้เกรดเยอะ เราเป็นเด็กบ้านนอก เรียนก็ไม่ต้องไปแข่งขันกับใครเขา ได้เกรดเยอะ ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก” ท่านว่า ให้ซื้อหนังสือมาอ่านเอง และให้หนูนั่งสมาธิเยอะๆ เดี๋ยวก็สอบได้เอง ถ้าสอบไม่ได้ก็ให้เรียนอาชีวศึกษาแถวบ้าน

 

    หนูจึงนั่งสมาธิเยอะขึ้น นั่งทุกวันและอ่านหนังสือไปด้วย เวลาที่หนูนั่งแล้ว หนูจะรู้สึกมีความสุขมาก พอหลับตา หนูจะรู้สึกว่าตัวเองถูกดูดเข้าไปที่กลางท้องทันที หนูมีความสุขมาก  และรู้สึกสนุกกับการนั่งสมาธิ หนูจะถูกดูดบ่อยมากๆเลยค่ะ ขนาดว่าเวลาฝันหนูก็ยังเก็บมาฝันว่า หนูถูกดูดเข้าไปในท่อที่มีองค์พระเยอะมากๆ พอตอนสุดท้ายนะคะ ก็เห็นเป็นพระสีทอง บางทีก็เป็นพระใสๆ หนูมีความสุขเหมือนเป็นความจริง และหนูก็จะตื่นมาพร้อมกับความสุข

 

    พอถึงช่วง Entrance ปี พ.ศ.2544 คุณพ่อ คุณแม่ คุณตา คุณยาย จะให้เลือกคณะแพทย์ หนูก็คิดในใจว่ายังไงเราก็คงสอบไม่ติด ก็เลยมาเลือกทันตแพทย์แทน พอประกาศผลสอบออกมาปรากฏว่าหนูทำคะแนนได้สูงสุดของนักศึกษา ที่สอบเข้าคณะทันตแพทย์ จากมหาวิทยาลัยทั่วประเทศ ในการสอบครั้งนี้หนูได้สร้างชื่อเสียงให้กับมหาวิทยาลัยขอนแก่น เรียกว่า ชนะทุกมหาวิทยาลัยที่มีคณะทันตแพทย์ หนูคิดว่าที่สอบได้ครั้งนี้ เพราะสมาธิ และเคล็ดลับอีกอย่าง คือ หนูจะฝึกคิดเอง เพราะหนูคิดว่าวิธีการคิดที่ในหนังสือเขาเอามาสอน ก็เกิดจากคนที่เริ่มคิดด้วยตนเองก่อน หนูก็เลยคิดว่าหนูก็น่าที่จะค้นพบด้วยตัวเองได้ ถ้าเราฝึกทำเองเรื่อยๆเราก็จะทำได้เร็วกว่าคนอื่น

 

    พอได้เรียนในคณะทันตแพทย์ หนูก็ยังคงนั่งสมาธิทุกวันเป็นปกติ เวลาที่ทำงานส่งอาจารย์ หรือ อ่านหนังสือ เรียนหนังสือ หนูก็นึกองค์พระหรือดวงแก้วไปด้วย พออารมณ์สบายหนูจะเรียนได้ดี การนั่งสมาธิ ทำให้คะแนนของหนูออกมาดีกว่าเพื่อนๆ และหนูมีเวลามากขึ้น ไม่เครียด หนูสามารถเรียนด้วยความสุข และความสบาย ทำให้พอเรียนจบหนูสอบได้เกียรตินิยม เหรียญทอง คะแนนสูงสุดของคณะทันตแพทย์ จบมาด้วยเกรด 3.97 ค่ะ

 

    เมื่อจบเรียนจบแล้ว หนูเข้าทำงานที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง ที่จังหวัดหนองคาย หนูเป็นทันตแพทย์คนเดียวในโรงพยาบาลค่ะ หนูรู้สึกดีใจที่ได้เข้าทำงานที่โรงพยาบาลแห่งนี้ เพราะใกล้บ้านของหนูค่ะ งานนี้ถือว่า เป็นโครงการสำนึกรักบ้านเกิดค่ะ หนูรักหนองคาย และอยากช่วยดูแลรักษาฟันให้ชาวหนองคาย  เวลาที่ได้ตรวจฟัน รักษาฟันให้กับคนไข้ หนูก็นึกองค์พระไปด้วย หนูมีความสุขมาก เพราะรู้สึกว่าทุกวันเราก็ได้ทำบุญด้วย ได้สงเคราะห์คนเจ็บ  ให้เขาหายทรมานจากโรคฟัน หรือโรคในช่องปาก ทุกวันหนูจะเอาบุญมาฝากคุณพ่อ คุณแม่ หนูทำตามที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อสอนว่า ถ้าทำไปเพราะหน้าที่ ก็ได้บุญนิดหน่อย แต่ถ้าทำไปด้วยใจที่ผ่องใสก็จะได้บุญมาก โดยเมื่อหนูทำงานได้เพียง 1 อาทิตย์ ก็ได้ขอลาราชการเพื่อเข้ารับการอบรมในโครงการสมาธิแก้ว เป็นระยะเวลาประมาณ 3 สัปดาห์ ซึ่งก็เป็นเรื่องโชคดีที่ผู้บังคับบัญชาอนุญาตให้หนูเข้ารับการอบรมได้ตลอดระยะเวลาของโครงการ

 

    ตอนนี้ หนูปฏิบัติธรรมกับเพื่อนๆสมาธิแก้ว อยู่ที่ วัดกิ่วลม อำเภอฮอด จังหวัดเชียงใหม่ ค่ะ หนูมีความสุขมาก และประทับใจเรื่องวัฒนธรรมชาวพุทธมาก เพราะทำให้หนูรักความสะอาด และความมีระเบียบวินัย ทำให้ใจของหนูละเอียดมากขึ้น ทำให้ใจหนูสบายมากขึ้น หนูรู้สึกเหมือนมีมวลเบาๆ อยู่ที่กลางท้อง หนูจะรู้สึกมีความสุขมากๆ และนึกถึงมวลนี้ได้ตลอดเวลา และจะรู้สึกอบอุ่น มีอยู่วันหนึ่งในการนั่งสมาธิรอบบ่าย พอพระอาจารย์นำนั่งสมาธิไปได้ครู่เดียว หนูนั่งวางใจนิ่งๆไปกับมวลเบาๆ ที่กลางท้องของหนูไปเรื่อยๆพอตอนท้ายชั่วโมง ก็รู้สึกปวดเมื่อยที่ขา หนูก็เลยอธิษฐานจิตขอบารมีธรรมของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ, พระเดชพระคุณหลวงพ่อ พระเดชพระคุณคุณยายอาจารย์ และนึกถึงบุญที่หนูทำมาโดยเฉพาะบุญ 22 เมษา ขอให้หนูนั่งสมาธิได้นานๆไม่ปวดเมื่อย

 

    พออารมณ์สบายมากขึ้น ความปวดเมื่อยก็หายไป คราวนี้ตัวหนูขยายกว้างออกไปไม่มีขอบเขต แล้วใจของหนูกลับค่อยๆเลื่อนไปข้างล่าง  พอไปถึงข้างล่างก็ค่อยๆมีความสว่าง ขยายขึ้นมารอบๆตัว ขยายแบบพรึ่บ ขึ้นมาทันที เป็นความสว่างที่สว่างมากๆ  แต่เป็นความสว่างที่ไม่แสบตา ความสว่างเกิดขึ้นพร้อมกับใจของหนูที่ขยายออกไปเรื่อยๆ ท่ามกลางความสว่าง และความโล่งว่าง หนูรู้สึกมีความสุขเข้ามาแทนที่ ยิ่งสว่างมากก็ยิ่งสุขมาก หลังจากนั้นก็เริ่มมีองค์พระที่เหมือนในจอทีวี ค่อยๆผุดขึ้นมาจากด้านล่าง จากตอนที่หนูถูกดูดลงไปตอนแรก ท่านผุดขึ้นมาเร็วมากๆ เร็วมากจนหนู นับไม่ทัน องค์พระที่ท่านผุดขึ้นมาก่อน ท่านก็ขยายใหญ่ขึ้น ๆ จนคลุมตัวหนู และขยายใหญ่ขึ้นจนคลุมห้องปฏิบัติธรรม และคลุมทุกคนที่อยู่ในห้องปฏิบัติธรรม องค์ต่อมาที่มาใหม่ก็ขยายตามองค์แรก ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆไม่มีที่สิ้นสุด ขอบองค์พระจะบางเบา และใสมาก หนูมีความสุขมากๆ สุขจนอยากจะร้องไห้ออกมา แต่ก็ไม่กล้าร้องค่ะ เพราะอายเพื่อนๆ แต่หนูอยากให้ทุกคนมีความสุขเหมือนหนู อยากให้มีความรู้สึกอย่างนี้ทุกๆคน

 

    พระเดชพระคุณหลวงพ่อคะ หลังจากการนั่งสมาธิรอบนั้นแล้ว อารมณ์ของความสุขตรงนั้นก็ยังคงอยู่ ไม่ว่า หนูจะลุกจะเดินไปตรงไหน ก็จะมีตัวหนูที่ขยายโล่งๆ ขยายไปพร้อมกับองค์พระที่คลุมตัวหนูอีกที องค์พระใสๆไม่มีสี ท่านจะนั่งสมาธิตลอด แต่ตัวหนูจะอยู่ในกลางองค์พระ หนูรู้สึกว่า ตัวหนูได้อยู่ในที่   ที่ปลอดภัย  เหมือนมีใครคุ้มครองเราอยู่ ได้รู้สึกถึงความรู้สึกว่าพระคุ้มครองเป็นอย่างไร ตอนนี้ไม่ว่าหนูจะไปที่ไหนทำอะไร ทุกอิริยาบถ ข้างในของหนูจะสดชื่น เบิกบานตลอด พอตื่นนอนก็จะมีดวงแก้วหรือองค์พระท่านมารอหนูอยู่ที่กลางท้องของหนู ทำให้หนูรู้สึกว่าท่านอยู่กับเราตลอดไม่ว่าเวลาที่หนูหลับหรือหนูตื่น พอตื่นมาก็จะเห็นท่านยิ้มมีความสุขอยู่ข้างใน หนูก็จะยิ้มให้ท่าน หนูจะมีความสุขตั้งแต่เริ่มต้นของวันใหม่  ตอนนี้หนูเข้าใจแล้วว่า ท่านอยู่กับตัวเราตลอด ขอแค่เรานึกถึงท่าน ท่านรอคอยหนูอยู่เสมอ ขอแค่หนูนึกถึงท่าน

 

    ในรอบต่อๆมา มีอยู่รอบหนึ่ง ขณะที่หนูปล่อยใจตามบทแผ่เมตตา ในขณะลืมตา อยู่ๆก็มีองค์พระผุดขึ้นมาทีละองค์อย่างช้าๆ สม่ำเสมอ ตลอด ผุดขึ้นมาเรื่อยๆ เยอะมากแต่หนูไม่ได้นับว่ากี่องค์  องค์พระที่หนูเห็น ท่านจะเห็นได้รอบตัว รอบทิศทาง ท่านจะขยายออกไปเรื่อยๆ ท่านมีหลายองค์ค่ะ ท่านครอบคลุมไปทุกทิศทาง  ขอบเขตที่สิ้นสุดขององค์พระไม่มีเลย หนูว่า ขอบเขตของท่านน่าจะกว้างกว่าโลกนี้  เพราะโลกนี้ยังมีขอบเขตการสิ้นสุดของโลก แต่ขอบขององค์พระไม่มีเลย การสิ้นสุดของการขยายขององค์พระไม่มีเลย หนูก็แผ่เมตตาไปเรื่อยๆด้วยความสุขใจ แล้วก็คิดว่า สรรพสัตว์ทั้งหลายที่ได้รับกระแสใจที่มีความสุข และความเมตตาของหนูคงจะได้รับกระแสใจของหนูทั้งหมด พอหนูนึกอย่างนี้ ใจของหนูก็ยิ่งเย็น ยิ่งใส สะอาดมากขึ้น หนูรู้สึกว่า ใจของหนูเกลี้ยงเกลา สะอาดและบริสุทธิ์มากๆค่ะ

 

    สุดท้ายนี้ หนูขออาราธนาบุญทุกบุญที่หนูได้ทำมา ทุกๆบุญเลยค่ะ ตั้งแต่หนูจำความได้ ขอน้อมเอาบุญนี้ถวายพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ขอให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อมีสุขภาพแข็งแรง และขอให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อเป็นหลวงพ่อ Twenty หล่อแบบนี้ตลอดไป และหนูกับคุณพ่อ คุณแม่ และเพื่อนๆทุกคนในโครงการสมาธิแก้ว ขอติดตาม ตามติด พระเดชพระคุณหลวงพ่อ สร้างบารมีไปจนถึงที่สุดแห่งธรรม และหนูขอเอาบุญนี้มาฝากนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาทุกคนค่ะ

 

กราบขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่อนะคะ ที่เมตตาให้หนูมีวันนี้ค่ะ

                                                     

กัลยาณมิตร ทันตแพทย์หญิง กุลธิดา รักษ์ศีลขันธ์ (ลูกชมพู่ค่ะ)

http://goo.gl/4AcN9