Mobile Versionทบทวนฝันในฝัน วันที่ 2 พฤษภาคม พ.ศ.2554ชีวิตผมสว่างแล้วครับ
พลิกชีวิตด้วยบุญบวชตอน ชีวิตผมสว่างแล้วครับเรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยากราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อด้วยความเคารพอย่างสูงกระผม พระเทวา ปิยสีโล อายุ 41 ปี เข้าอบรมในโครงการบวชพระแสนรูป ภาคฤดูร้อน ณ ศูนย์อบรมวัดสว่างโยมาลัย จังหวัดอุดรธานี แต่ปัจจุบันนี้ กระผมกำลังอบรมอยู่ที่ศูนย์อบรมวัดพระธรรมกาย เพื่อเตรียมตัวเป็นพระพี่เลี้ยงที่แสนดีในโครงการบวชพระหนึ่งแสนรูป รุ่นเข้าพรรษา (รุ่นที่ 5) ครับ ก่อนมาบวชนั้น กระผมเป็นหนุ่มเพลย์บอยตัวพ่อ วันๆไม่คิดที่จะทำอะไร นอกจากหาความสุขใส่ตัว ทั้งกิน เที่ยว ดื่ม ท่องราตรี ตามฉบับผู้มีอันจะกินครับ คำว่า “ลำบาก” กระผมไม่รู้จัก เพราะตั้งแต่เด็กจนโต อยากได้อะไรก็ได้ดั่งใจ ไม่ต้องทำอะไรมาก แบมือขอสตางค์พ่อแม่อย่างเดียว พืชสวนไร่นาสมบัติต่างๆ พ่อแม่ก็มีไว้ให้หมดแล้ว เห็นไหมครับว่า กระผมเกิดมาบนกองเงินกองทองจริงๆ แต่เพราะความไม่รักดีของตัวกระผมเองแท้ๆเลยครับ ที่ทำให้ชีวิตของกระผมจากสุขสบาย ก็กลับกลายมาตกยาก กระผมเอาเงินที่พ่อแม่ให้มานั้น ไปถลุงจนหมดเกลี้ยง กับขวดเหล้า มวนบุหรี่ และบ่อนการพนัน วันๆเอาแต่กระดกเหล้าเข้าปากกับกลุ่มเพื่อนรู้ใจ จนใครๆต่างก็เบือนหน้าหนี พระเทวา ปิยสีโลจนมาระยะหลัง พ่อของกระผมจึงบอกให้กระผมมาช่วยทำงาน เพื่อที่กระผมจะได้ไม่ต้องไปมั่วสุมกับกลุ่มเพื่อนมากนัก กระผมจึงได้มาขับรถ วิ่งซื้อโคกระบือจากจังหวัดกำแพงเพชร มาขายที่ตลาดนัดแถวๆจังหวัดอุดรธานี กระผมมักจะงุบงิบเอาเงินที่ได้จากการขาย ไปใช้โดยไม่บอกให้พ่อรู้ เพราะกำไรจากการขายแต่ละครั้งไม่เคยต่ำกว่าหลักแสน ทำให้ตอนนั้นกระผมมีเงินเข้ามาเป็นกอบเป็นกำ ตุงเต็มกระเป๋าเลยครับ และแน่นอนครับว่า กระผมก็เอาเงินนั้นไปผลาญกับวงเหล้าและบ่อนการพนันเหมือนเช่นเคย แต่ที่ต่างไปจากแต่ก่อน คือ รอบนี้เพื่อนของกระผมมีของเล่นใหม่มาให้ลอง นั่นก็คือ “ยาบ้า” นั่นเองครับกระผมได้เข้ามาสู่วงจรชั่วอย่างเต็มตัว เพราะเพื่อนบอกว่า ยานี้กินเม็ดเดียวขับรถได้ทั้งวันทั้งคืนเลย เอาล่ะซิครับ...ได้ยินอย่างนี้เป็นใครบ้างจะไม่อยากลองล่ะครับ เพราะถ้าขับรถได้ทั้งวันทั้งคืนจริง นั่นก็หมายความว่ากระผมจะมีเงินเข้ามาอีกมากมายมหาศาล แรกๆกระผมลองแค่เม็ดสองเม็ดก่อน ซึ่งฤทธิ์ยา...มันทำให้กระผมไม่หลับจริงๆครับ ขับรถได้เป็นวันๆ ทำงานได้ทั้งวันทั้งคืนจริงๆ ยาก็หาซื้อได้แสนง่าย แค่บอกเพื่อนปุ๊บ ยาก็มาส่งถึงที่ปั๊บเลยครับ แต่ความลับก็ไม่มีในโลกจริงๆ วันหนึ่งพ่อของกระผมก็รู้เข้าจนได้ แต่เชื่อไหมล่ะครับว่าท่านไม่ด่าอะไรกระผมเลยสักคำ มีแต่บอกให้กระผมเลิกขับรถ เลิกยุ่งกับยาบ้า แล้วกลับมาอยู่บ้าน อยู่เฉยๆไม่ต้องทำอะไรก็ได้ เดี๋ยวท่านเลี้ยงกระผมเอง ให้กระผมกลับมาทำตัวดีๆ แต่กระผมก็ยังคิดไม่ได้ครับ กระผมโทรศัพท์หาเพื่อนให้เอายาบ้ามาให้เสพถึงที่บ้าน สตางค์ไม่มีก็ติดเพื่อนไว้ก่อน กระผมอยู่แต่ในบ้านได้สองอาทิตย์ พ่อก็ใจอ่อนยอมให้กระผมออกมาข้างนอก กระผมกลับมาทำงานกับพ่อต่อ จนเริ่มมีเงินขึ้นมาอีกครั้ง คราวนี้กระผมบ้าระห่ำหนักกว่าเก่าอีกครับ เอาเงินทั้งหมดที่ได้ไปซื้อยามาเสพจนหมดเกลี้ยง ซื้อทีละร้อย สองร้อยเม็ด กะว่าเสพกันให้ตายไปข้างหนึ่งเลยครับ ทั้งเสพเอง แจกจ่ายเพื่อนไปทั่ว งานการก็ไม่ทำมันแล้วครับ วันๆเอาแต่มั่วยา อยู่บ้านเฉยๆรอให้พ่อแม่เลี้ยง เบื่อๆหน่อยก็เข้าบ่อนเล่นพนันเสียจนหมดตัว มีหนี้สินผุดขึ้นมาสองแสนกว่าบาท จนต้องเอาที่ดินที่พ่อแม่ยกให้ ไปขายใช้หนี้ จนกระทั่ง วันหนึ่งกระผมรู้สึกเบื่อๆไม่รู้จะทำอะไร ก็เลยมานอนดูเคเบิลทีวี เปิดดูช่องโน้นช่องนี้ดูไปเรื่อยๆ จนมาเจอช่องดีเอ็มซี ตอนแรกเห็นเป็นการ์ตูน กระผมก็นอนดูไปเรื่อยๆสนุกๆไม่คิดอะไร แต่พอดูไปสักพัก กระผมก็เห็นเป็นช่วงรายการที่เกี่ยวกับธรรมะ กระผมเห็นหลวงพ่อกำลังเทศน์สอนอยู่ เกี่ยวกับกฎแห่งกรรมและวิบากกรรมต่างๆ ตอนนั้นกระผมรู้สึกสนใจมาก เพราะไม่เคยได้ยินจากที่ไหนมาก่อน กระผมได้เห็นภาพนรก และการทัณฑ์ทรมานต่างๆ เห็นแล้วบอกตรงๆครับว่า มันขนลุกและกลัว ไม่อยากไปอยู่อย่างนั้นเลย และก็น่าแปลกมากครับ อยู่ดีๆกระผมก็รู้สึกอยากจะเปลี่ยนตัวเองใหม่ กระผมมานั่งมองตัวเอง ไม่ว่าศีลข้อไหนกระผมก็ผิดมันทุกข้อเลย ตายไปตอนนี้ มีหวังตกนรกแน่ๆ ระหว่างที่คิดอยู่นั้น กระผมก็เห็นสปอตชวนบวชพระภาคฤดูร้อน บวชฟรีไม่เสียค่าใช้จ่าย ขึ้นที่หน้าจอทีวี พอเห็นปุ๊บ บอกตรงๆครับว่าโดนใจจังๆ พอดูเสร็จ กระผมก็ไม่รอช้า รีบเดินไปหาพี่สาว แล้วบอกว่า “พี่ๆ...ผมจะไปบวชก่อนนะ ขอเงินสักสองร้อย จะเอาเป็นค่ารถไปวัด” พี่ก็ให้เงินกระผมมาแบบงงๆว่า...วันนี้กระผมมาแปลก พอได้เงินแล้วกระผมก็นั่งรถมาบวชที่วัดทันทีโดยไม่ได้บอกใครเลยครับ เพราะรู้ว่าบอกไปก็ไม่มีใครเชื่อ วันแรกที่เข้าโครงการ กระผมตัดสินใจขอเลิกเหล้า บุหรี่ ยาบ้า แบบหักดิบทันที ชนิดที่ตายเป็นตาย เพราะทันทีที่กระผมเปลี่ยนชุดจากฆราวาสเป็นชุดขาว กระผมก็ทิ้งซองบุหรี่ลงถังขยะเลยครับ แรกๆที่หักดิบ ตอนอาการกำเริบ กระผมหงุดหงิดและกระวนกระวายใจอย่างบอกไม่ถูกเลยครับ แต่กระผมก็อาศัยดื่มน้ำอุ่นเข้าไปเยอะๆ ทำอย่างนี้ประมาณหนึ่งอาทิตย์ อาการก็เริ่มดีขึ้น จนเป็นปกติ ตอนนั้นกระผมรู้สึกสบายๆโล่งๆใจอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน มันรู้สึกเหมือนวันๆหนึ่งเราไม่ต้องคิดอะไรเลย แค่ทำตามที่พระพี่เลี้ยงสอน เพราะสิ่งที่ท่านสอนก็เป็นสิ่งที่คัดสรรมาแล้วว่าดีที่สุดสำหรับกระผมและเพื่อนๆทุกคนในโครงการครับ เพศสมณะ...เป็นเพศที่ช่างอยู่ง่ายและปราศจากความกังวลเสียจริงๆครับ มันไม่ต้องวุ่นวายหรือคิดอะไรมากเหมือนตอนอยู่ข้างนอก ยิ่งพ่อกับแม่ของกระผมนะครับ พอได้เห็นลูกชายตัวแสบคนนี้ได้บวชเป็นพระแล้ว ท่านปลื้มมาก ยิ้ม...น้ำหูน้ำตาไหลพรากกันเลยทีเดียว หลวงพ่อครับ...ตอนนี้กระผมทราบแล้วจริงๆครับว่า ความสุขจากเพศสมณะนั้นเป็นอย่างไร สำหรับกระผม ไม่มีความคิดที่จะสึกอยู่ในหัวสมองเลยครับ มีแต่ความคิดที่อยากจะบวชต่อ บวชต่อไปเรื่อยๆ วันต่อวัน และกระผมก็จะตั้งใจฝึกตัวเป็นพระแท้ เป็นพระพี่เลี้ยงให้กับโครงการบวชพระรุ่นเข้าพรรษานี้ และจะช่วยทุกโครงการทุกงานบุญของหลวงพ่ออย่างเต็มที่เต็มกำลัง จะเอาชีวิตนี้เป็นเดิมพันในการฟื้นฟูพระพุทธศาสนากับหลวงพ่อครับ สุดท้ายนี้ กระผมกราบขอบพระคุณหลวงพ่อ ที่สร้างเส้นทางสว่างให้กับกระผมและอีกหลายๆคนที่เคยผิดพลาดไป ให้ได้กลับมามีชีวิตใหม่ในเส้นทางธรรมนี้อีกครั้ง กระผมขอรับประกันครับว่า เส้นทางนี้เป็นเส้นทางที่ดีที่สุดสำหรับชายแมนแมนทุกคนจริงๆ ดังนั้น ใครที่รู้ตัวว่าเป็นชายแมนแมน ให้รีบๆมาสมัครบวชในโครงการบวชพระแสนรุ่นเข้าพรรษากันเยอะๆนะครับ แล้วคุณจะรู้ว่าความสุขที่แท้จริงในเพศสมณะนั้นเป็นอย่างไร กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูงพระเทวา ปิยสีโล******************************
http://goo.gl/J2MW2
พิมพ์บทความนี้
