ประสบการณ์การปฏิบัติธรรมและการเห็นองค์พระ : หน้า 40/84

66 ดิฉันเห็นองค์พระแก้วใส เกตุดอกบัวตูม ปรากฎขึ้นมาจากมุม Top View เห็นเส้นผม ใสๆ ขดเวียนขวา ใบหน้า จมูก ริมฝีปาก ไหล่ ๒ ข้าง กลมกลึง งดงาม มือ ๒ ข้างประสาน บนหน้าตัก หัวเข่า ๒ ข้าง กลมมนสวยพอดีกับแผ่นฌานสีใส หัวเข่าท่านไม่ล้ำ ไม่เหลื่อม จากแผ่นฌานบางๆ ใสๆ นั้นเลย แผ่นหลังตั้งฉากอยู่กลางแผ่นฌานพอดี ใส่จีวรแก้ว สวยงาม เมื่อมองจนสุดรายละเอียด ก็สามารถมองได้จากหลายๆ มุม ทั้งซ้าย ขวา หน้า หลัง ล่าง บน ปีติใจมากๆ มีความสุขและภูมิใจว่า “เราทำได้แล้ว” 99 ด้วยปัญหาสารพัน คุณแม่ป่วยหนัก พี่ชายคนโต เสียชีวิต พี่ชายคนรองแขนพิการ พี่สาวโดนโจรปล้น เรื่องราวร้ายๆ ของบุคคลรอบข้างทำให้เธอแทบล้ม ท้งยืน “ตอนนั้นดิฉันไม่รู้ว่าจะช่วยเหลือพวกเขาได้ อย่างไร จึงกลับเมืองไทยและบุคคลที่ดิฉันต้องการ พบมากที่สุดคือ คุณครูไม่ใหญ่ จึงไปฟังธรรมะจาก ท่านที่โรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ฟังธรรมไปก็ ร้องไห้ไป ทุกคำสอนแทงใจดำมากๆ ทำให้ได้สติ และคำที่ไม่เคยลืมเลยแม้ทุกวันนี้คือ “ทำผักตบชวา ที่ลอยตามน้ำให้มันหยุดได้ก่อน แล้วจะสอนให้ ลอยทวนน้ำ” ดิฉันหยุดร้องไห้และคิดตาม ทุกข์เกิด ขึ้นที่ใจก็ดับที่ใจ จึงเลิกคิด แล้วไปปฏิบัติธรรมที่ สวนพนาวัฒน์ เมื่อไปถึงสวนพนาวัฒน์ ทำใจให้สงบได้เพียง ครั้งเดียวเท่านั้น เพราะฟุ้งเป็นส่วนมาก ตั้งใจเกิน ไปจนมึนศีรษะ ปวดไหล่ ปวดตา และคลื่นไส้อาเจียน จนกระทั่งวันหนึ่งพระอาจารย์ท่านสอนให้รู้จักคำว่า สักแต่ว่าดู สักแต่ว่าฟัง” จึงทำตาม พอท่านเทศน์ เราก็สักแต่ว่าฟัง คือ ฟังนิ่งๆ ที่กลางท้องค่ะ แล้ว ก็ได้ยินเสียงพระอาจารย์ดังออกมาจากกลางท้อง จึงนำวิธีนี้มาใช้ในขณะสวดมนต์และนั่งสมาธิ ผล ปรากฏว่า นั่งไป ง่วงไป เคลิ้มไป ฟังไป ก็ "สักแต่ ว่า” ไปเรื่อยๆ แล้วแต่มันจะเป็นไป แล้วอยู่ดีๆ ความรู้สึกนึกคิดก็หายไป ทุกอย่างหายไปหมดเลย เหลืออยู่เพียงสิ่งเดียว คือ องค์พระ ดิฉันเห็น องค์พระแก้วใส เกตุดอกบัวตูม ปรากฏขึ้นมาจาก มุม Top View เห็นเส้นผมใสๆ ขดเวียนขวา ใบหน้า จมูก ริมฝีปาก ไหล่ ๒ ข้าง กลมกลึง งดงาม มือ ๒ ข้างประสานบนหน้าตัก หัวเข่า ๒ ข้าง กลมมน สวยพอดีกับแผ่นฌานสีใส หัวเข่าท่านไม่ล้ำ ไม่ เหลื่อมจากแผ่นฌานบางๆ ใสๆ นั้นเลย แผ่น หลังตั้งฉากอยู่กลางแผ่นฌานพอดี ใส่จีวรแก้ว สวยงาม เมื่อมองจนสุดรายละเอียด ก็สามารถมอง ได้จากหลายๆ มุม ทั้งซ้าย ขวา หน้า หลัง ล่าง บน ปีติใจมากๆ มีความสุขและภูมิใจว่า “เรา ทำได้แล้ว” บุคคลที่นึกถึงตอนนั้น คือ หลวงพ่อค่ะ ถ้าไม่มีหลวงพ่อคงไม่มีวันนี้แน่นอน เมื่อใจยิ่ง สะอาดยิ่งบริสุทธิ์ รู้สึกยิ่งรักหลวงพ่อมากๆ หลังกลับจากพนาวัฒน์ ก็ไปปฏิบัติธรรมที่ หมู่บ้านปฏิบัติธรรมต่ออีก ๒ สัปดาห์ ทำให้องค์พระ ที่เคยอยู่ข้างในขยายออกมาเป็นตัวเรา ไม่ว่า นั่ง นอน ยืน เดิน กิน ดื่ม รู้สึกว่าตัวเราเป็นพระ มีพระ เห็นพระ อยู่กับพระ ทุกอย่างเป็นอัตโนมัติ มีความสุข มาก มองไปทางไหนก็มีความสุข และสนุกกับการ ดูองค์พระ องค์พระยิ้มให้เรา เราก็ยิ้มให้องค์พระ บางคราวสว่างมากจนคิดว่าใครย้ายพระอาทิตย์ เข้ามาไว้ในห้องปฏิบัติธรรม ครั้งหนึ่งเคยทำพระของขวัญที่ได้จากการ ปฏิบัติธรรมดีเด่นหายไป จึงรู้สึกใจหาย และเสียใจ