วารสารอยู่ในบุญ : หน้า 82/84

อยู่ใน Outro um ที่ปรึกษา พระมหาสมบุญ สมมาปุญโญ พระมหา ดร.สมชาย ฐานวุฑโฒ พระอารักษ์ ญาณารกุโข พระสมุห์อำานวยศักดิ์ มุนิลกโก บรรณาธิการบริหาร พระสมบัติ รกฺขิตจิตโต กองบรรณาธิการ พระดร.สมศักดิ์ จนฺทสีโล, พระวิชิต ผาสุกวาโส, พระตรีเทพ ชินจุกุโร, พระสนิทวงศ์ วุฑฒิวโส, พระกล้าณรงค์ ญาณวีโร, พระธีระ นาถธมฺโม, พระมหาจตุรงค์ จตฺตมโล, พระมหาเอก จนฺทูปโม พระธนรินทร์ สิริธโร, พระวีรพงษ์ สงฺขวํโส, พระทรงวุฒิ ชยวุฑโฒ, ผศ.สุชีพ พะหูชนม์, ผศ.สุภาศิริ พะหูชนม์, วรวรรณ ถนอมพงษ์, วันชัย ภัทรโกมล, วินิช พันธุ์วิริยรัตน์, สุธิดา จินดากิจนุกูล, รัดเกล้า ลิ่วเฉลิมวงศ์, น้ำผึ้ง พุ่มมาลี, ระพีพรรณ ใจภักดี, บริบูรณ์ โนรีเวช, วริศรา เพชรวิภูษิต, กนกพร เทศนา รักชนก ชนะพล, รชา รัฐฐานนท์ บรรณาธิการสารสนเทศ สุลัดดา เมธีวรางกูร, ภัทรพร ศิลปาจารย์, รุ่งนภา วรรณูปถัมภ์, อภิรดี ตันติวาณิชยสุข ฝ่ายภาพ ศูนย์ภาพนิ่ง ฝ่ายศิลปกรรม อพงศ์ ลีลพนัง, กองพุทธศิลป์ วัลลภ นิลถนอม, ชัยชนะ กิตติโสภาพันธุ์ ภัทรา ศรีวสุธา, ปัณณภัสร์ ใต้ธงชัย, ศุภวิชฐ์ เหล่าเลิศพงษ์, ชนกมณฐ์ รักษาเกียรติ สุพัตรา ปัญญาแสง, พีระ แสงงาม ฝ่ายโฆษณา ปราณี ชัยผดุง ๐๘-๖๗๗๑-๒๒๖๘ ฝ่ายสมาชิก อรุณี พลกลาง ๐๘-๑๓๐๖-๕๓๙๓ ผ่องศรี ทานาแซง ๐๘-๖๙๘๐-๐๙๗๒ โรงพิมพ์ บริษัท รุ่งศิลป์การพิมพ์ (๑๙๗๗) จำกัด วารสาร “อยู่ในบุญ” เป็นวารสารเพื่อการเผยแผ่ธรรมะ ในพระพุทธศาสนาเป็นรายเดือน มีวัตถุประสงค์ดังต่อไปนี้ ๑.เพื่อให้เกิดความรู้ความเข้าใจใน ธรรมะขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และเกิดกำลังใจในการปฏิบัติธรรม เพื่อเข้า ถึงธรรมะภายใน ๒.เพื่อปลูกฝังคุณธรรมแก่ประชาชนทุก เพศ ทุกวัย ทุกอาชีพและทุกระดับการศึกษา ต.เพื่อถ่ายทอดความรู้ในพระพุทธ ศาสนา ให้ง่ายแก่การนำาไปใช้ให้เป็น ประโยชน์ในชีวิตประจำวัน ๔.เพื่อส่งเสริมและสนับสนุนให้คนใน สังคมเป็นคนดีที่โลกต้องการ ๕.เพื่อเป็นสื่อกลางในการสืบทอดอายุ พระพุทธศาสนาให้เป็นที่พึ่งแก่ชาวโลกสืบไป ความเหนื่อย.. ที่มีผลข้ามชาติ การสร้างบารมีเราต้องไม่คำนึงถึงสภาพแวดล้อม เพราะเราไม่สามารถบังคับบัญชาใดๆ สภาพแวดล้อมได้ แต่ เราต้องสามารถอยู่เหนือสภาพแวดล้อมนั้นๆ ด้วยหัวใจที่ ตั้งมั่นที่จะสร้างบารมีสวนกระแสกันไปไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เพราะสภาพแวดล้อมที่ไม่เอื้ออำนวยจะทำให้เราสามารถใช้ ศักยภาพที่เรามีอยู่สร้างบารมีได้อย่างเต็มกำลัง แล้วบารมี เราก็จะเพิ่มขึ้น แม้จะต้องเหนื่อยมากกว่าเดิม แต่ก็เป็นการ เหนื่อยที่มีผลข้ามชาติ เป็นการเหนื่อยที่ปิดนรก เปิดสวรรค์ รื้อผังไม่ดีของชีวิต เพราะในโลกนี้ไม่มีอะไรที่ทำแล้วไม่เหนื่อย แม้ไปเที่ยว กลับมาก็ยังเหนื่อย แถมเป็นการเหนื่อยที่แก้ยัง ไม่ดีของชีวิตเราไม่ได้... จะเห็นว่ากำลังกายยิ่งใช้ยิ่งเหนื่อย กำลังทรัพย์ก็เหมือน กัน ยิ่งใช้ก็ยิ่งหมด แต่จะหมดเพื่อหมด หรือจะหมดเพื่อมี เพราะอย่างไรเสีย.. เงินทองมันต้องมีทางไป ไม่ว่าจะทางใด ก็ทางหนึ่ง แม้ไม่มีทางไป ตายไปก็เอาไปไม่ได้ แต่หากเราเอา เงินทองที่มีทางไปนั้น มาสร้างบารมี แม้จะหมด ก็เป็นการหมด เพื่อมี เพราะบุญที่เราทำจะติดตัวเราไปทุกภพทุกชาติ ติดไปเพื่อเป็นบ่อเกิดแห่งความสุขความสำเร็จให้กับเรา ตั้งแต่ปุถุชนจนกระทั่งเป็นพระอริยเจ้า เพราะเราจะมีทรัพย์ สมบัติ มีลาภ ยศ สรรเสริญ สุข จะบรรลุมรรคผลนิพพาน วิชชาธรรมกายก็ด้วยบุญทั้งนั้น....