พระมงคลเทพมุนี: มโนปณิธานแห่งการปราบมารและกิเลส วารสารอยู่ในบุญ ประจำเดือน ตุลาคม พ.ศ.2550 หน้า 6
หน้าที่ 6 / 84

สรุปเนื้อหา

พระมงคลเทพมุนีมีมโนปณิธานในการปราบมารและกิเลส เพื่อไปถึงที่สุดแห่งธรรม ภายใต้การปฏิบัติตนที่ตั้งใจมั่น ไม่ยอมละทิ้ง เมื่อถึงวาระครบรอบ 123 ปี วันเกิดของท่าน ศิษยานุศิษย์พร้อมใจกันก่อสร้างมหาทานบารมี เพื่อสานต่อมโนปณิธานในการขยายวิชชาธรรมกายให้ทั่วโลก บทบาทของท่านมีความสำคัญตลอดหลายชาติที่ผ่านมาสู่การคืนสู่พระนิพพานและการสร้างบุญบารมีอย่างต่อเนื่อง

หัวข้อประเด็น

- พระมงคลเทพมุนี
- มโนปณิธาน
- การปราบมาร
- วิชชาธรรมกาย
- การสร้างบารมี

ข้อความต้นฉบับในหน้า

เครื่องพันธนาการมนุษย์ให้ต้องตกเป็นบ่าวเป็น ทาสของพญามารอยู่ตลอดเวลา ดังนั้น พระมงคลเทพมุนี จึงมีมโนปณิธาน อันหาญกล้า ที่จะปราบมารประหารกิเลสให้สิ้นเชื้อ ไม่เหลือเศษ ทุกคืนวัน ท่านได้ทุ่มเทชีวิตจิตใจ ศึกษาและค้นคว้าวิชชาธรรมกาย เพื่อมุ่งปราบมาร โดยไม่ยอมไปแรมราตรีที่ไหน โดยตั้งใจมั่นว่า “ถ้า หากยังปราบมารไปไม่ถึงสุดสาย ก็จะขอยอมตาย อยู่ที่วัดปากน้ำ” ซึ่งเป็นปฏิปทาอันหาญกล้า ที่ท่าน ได้ยึดถือปฏิบัติ ตราบกระทั่งลมหายใจสุดท้าย ของชีวิต จึงนับได้ว่าพระเดชพระคุณหลวงปู่เป็น ผู้ที่มีมโนปณิธานอันสูงส่งและยิ่งใหญ่ สมแล้วที่ พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (หลวงพ่อธัมมชโย) ได้ ยกย่องท่านว่า “เป็นบุคคลที่หาได้ยากอย่างยิ่งในโลก ในจักรวาลและในธาตุธรรม” เพราะพระมงคลเทพมุนี เป็นบุคคลผู้เปี่ยมด้วยบุญบารมี การบังเกิดขึ้นด้วย และจะทำต่อไปตราบกระทั่งบรรลุเป้าหมาย คือ การไปถึงที่สุดแห่งธรรม ๑๒๓ ปี ทุ่มชีวีบูชาธรรม ในวาระครบรอบ ๑๒๓ ปี แห่งการบังเกิดขึ้น ด้วยรูปกายเนื้อของพระมงคลเทพมุนี ซึ่งตรงกับ วันพุธที่ ๑๐ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๐ เหล่า ศิษยานุศิษย์ทุกคน จะได้พร้อมใจกันตอบแทน พระคุณอันยิ่งใหญ่ของท่าน ด้วยการทุ่มชีวีสร้าง มหาทานบารมี ปิด Module หลังคามหารัตนวิหารคด ให้ทะลุเป้าได้สำเร็จเป็นอัศจรรย์ เพื่อร่วมกันสืบสาน มโนปณิธานของพระมงคลเทพมุนีที่ต้องการจะขยาย วิชชาธรรมกายไปทั่วโลก ซึ่งเป็นหน้าที่ของลูกหลาน และเหล่าศิษยานุศิษย์ทุกคน ที่จะต้องช่วยกัน ทำให้ความปรารถนาของท่านสำเร็จในเร็ววัน และในโอกาสพิเศษนี้ สำหรับลูกหลานหลวงปู่ รูปกายเนื้อของท่านจึงไม่ใช่เรื่องธรรมดา เพราะท่าน ผู้สวมหัวใจยอดนักสร้างบารมี ทุ่มชีวีปิด Module มาเกิดเพื่อสานต่อมโนปณิธานในการกอบกู้ธาตุธรรม เพื่อรื้อสัตว์ขนสัตว์เข้าสู่พระนิพพานให้หมดตาม ปณิธานดั้งเดิมที่ท่านได้ตั้งใจไว้ตั้งแต่ครั้งปฐมชาติ และได้ทำต่อเนื่องมาแล้วนับภพนับชาติไม่ถ้วน
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More