บทเรียนจากการครองเรือน : หน้า 39/68

การครองเรือน เอา ให้เห็นแก่หลวงน้า ท่านไปเคี่ยวเข็ญแม้กระทั่งเหลนอายุ ๗-๘ ขวบ “ไปซื้อเหล้าให้ทวดที” หลวงพ่อก็ต้องไปอบรมเหลน ต้องบังคับ ที่เด็กคือต้องใช้กุศโลบาย เหมือนจะโค่นต้นไม้ เราไม่สามารถจะตัด รากแก้วได้ เราก็ต้องตัดรากฝอยกับรากแขนงเสียก่อน รากแก้วมันก็ อยู่ไม่ได้เอง เพราะถูกตัดทางหนทางส่งเสบียงหมด ในที่สุดโยมพ่อก็เลิกเหล้าจนได้ เพราะไม่มีใครไปซื้อให้ ประ กอบกับร้านเหล้าก็อยู่ห่างไปเป็นกิโล เลยรอดตัวไป ตอนนี้ท่านเสียชีวิต แล้วเมื่ออายุได้ ๑๖ ปี ตอนเลิกกินเหล้าได้เด็ดขาดนั้น ท่านอายุได้ ปี เลิกเหล้าได้ 5 ปี ก็เสียชีวิต ก็ยังดีเลิกได้ตั้ง 5 ปี 60 เรื่องลูกสอนพ่อนี่ยากนะ แม้พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เมื่อ พระองค์ตรัสรู้แล้ว ยังไม่ทรงรีบเสด็จกลับกรุงกบิลพัสดุ์ เพื่อเทศน์โปรด พุทธบิดาก่อนคนอื่น เพราะทรงรู้ว่าถ้ากลับไปเทศน์โปรดพระบิดาละก็ ไม่ฟังหรอก เพราะฉะนั้นเมื่อพระองค์ตรัสรู้แล้ว จึงเสด็จไปสั่งสอน ประชาชนในแคว้นมคธเสียก่อน เพื่อให้กิตติศัพท์ของพระองค์เลื่องลือ ไปถึงพระบิดา ให้คนอื่นเขาพูดถึงพระองค์ว่า ดีอย่างนี้ ดีอย่างนั้น หนักเข้าๆ จนกระทั่งแน่พระทัยว่าพระพุทธบิดาทรงเชื่อ 900% เพราะ ส่งทูตมาอาราธนา แต่พระองค์ก็ยังไม่เสด็จกลับทันที ใครต่อใครหลาย คณะที่ส่งมาอาราธนา ทรงเทศน์โปรดจนบวชเสียทุกคน จนกระทั่งคณะสุดท้ายมาอ้อนวอน จึงยอมเสด็จกลับ แต่ถึง กระนั้นพ่อก็คือพ่อ ไม่ยอมไหว้ลูก เชื้อพระวงศ์ชั้นผู้ใหญ่ก็ไม่ยอมไหว้ ต้องทรงแสดงปาฏิหาริย์ขึ้นไปเดินจงกรมอยู่กลางอากาศ แล้วทรง เนรมิตให้ฝนโบกขรพรรษ ฝนเหมือนน้ำตกบนใบบัว ถ้าใครต้องการ ให้เปียกก็เปียก ใครไม่ต้องการให้เปียกก็ไม่เปียก ตกลงมาห่าใหญ่ แล้ว ตรัสว่าฝนชนิดนี้เคยตกมาแล้วครั้งหนึ่ง นี่เป็นครั้งที่สอง ห ล ว ง พ่ อ 39 ต อ บ ปั ญ หา