ข้อความต้นฉบับในหน้า
การครองเรือน
๑๖. เฝ้าไข้คุณแม่ขี้บ่น
ลูกรู้ตัวว่าลูกไม่มีโสรัจจะ คือเวลาปรนนิบัติคุณแม่ที่ป่วยนานๆ
จิตใจมักเศร้าหมอง เบื่อด้วย รำคาญด้วย เพราะคุณ
แม่ทั้งบ่นทั้งจู้จี้สารพัดเลย แต่เนื่องจากปฏิบัติต่อ
ท่านอย่างดีตลอดเวลา ท่านคงไม่รู้หรอกว่า ในใจลูก
นั้นเบื่อ แสนจะเบื่อ ลูกจะเอาธรรมะข้อโสรัจจะนี้
ปรับปรุงตัวเองให้ดีขึ้นจะได้ไหม หรือว่าหลวงพ่อมี
ข้อแนะนำอะไรอีกบ้างคะ ?
โสรัจจะ แปลว่า “ความเสงี่ยม”
การปรนนิบัติดูแลคุณพ่อ คุณแม่เวลาท่านเจ็บป่วยด้วย
ความเสงี่ยมงามนี้ได้บุญติดตัวมากนะ พ่อแม่ได้ชื่อว่าเป็นพระอรหันต์
ของลูก เราดูแลท่านก็เหมือนดูแลพระอรหันต์นั่นแหละ ถือว่าเป็นการ
ทดแทนพระคุณท่านอย่างหนึ่ง นอกจากนั้นระหว่างดูแลท่าน จะ
ทำให้เราได้ข้อคิดมากมาย
เพราะฉะนั้นเบื่อแสนเบื่อก็ควรทำ ระหว่างนั้นควรจะตั้งข้อ
สังเกตว่าสิ่งที่ไม่ดีของท่านคือข้อเตือนใจของเรา ยกตัวอย่าง เช่น
ท่านจู้จี้ขี้บ่น เราอย่ามองท่านว่าจู้จี้ขี้บ่น ถ้ามองอย่างนั้นไม่ได้อะไร
เราควรมองว่าท่านเคยทำผิดศีลข้อไหน หรือท่านขาดคุณธรรมข้อไหน
จึงได้มาจู้จี้ขี้บ่นอย่างนี้ สาวให้รู้ต้นเหตุให้ได้
ถามว่ารู้แล้วจะได้อะไร? ได้มากเลย ได้ข้อเตือนใจตัวเองว่า
เราจะไม่ทำอย่างนั้น ถ้าไม่หัดสังเกต และป้องกันตัวไว้ก่อน พอเรา
อายุมากเหมือนคุณแม่ เราก็จะจู้จี้ขี้บ่นเหมือนกับท่านอีกคน
ห ล ว ง พ่ อ 35
ตอบ ปั ญ ห า