ผู้มีบุญและความสำเร็จ : หน้า 8/9

8 แต่ว่า ถ้ามีโอกาสความรู้ความสามารถนั้นจึงเอาไปใช้ได้ ก็โอกาสที่คนใดคนหนึ่งจะได้รับมาจากไหนล่ะ ก็มาจาก ความขวนขวายหาช่องบ้าง ความประสบจังหวะเหมาะบ้าง แล้วอะไรล่ะ ทำให้คนขวนขวายหาช่องทาง มีโอกาสประจวบ เหมาะ ก็ขึ้นกันบุญที่ทำเอาไว้นั่นแหละ เป็นตัวบงการ เมื่อขึ้นกับบุญ เพราะฉะนั้นเขาจึงบอกว่า ขออิทธิผลความปรารถนาที่ดีงามทั้งหลาย ที่ท่านปรารถนาแล้วตั้งใจแล้ว จงสำเร็จด้วย ด้วยอะไร สำเร็จได้ด้วยบุญ นั่นแหละ เพราะว่าท่านได้ทำบุญแล้ว บุญตัวนี้จะเป็นกลไกนำไปสู่ความสำเร็จของท่าน เพราะฉะนั้นก็เลยให้พรไปด้วย ในตัวเสร็จ ให้บุญนะส่งให้ตัวของท่านมีความสุข มีความเจริญ มีความสำเร็จ สมปรารถนา เหมือนอะไรล่ะ เหมือนอย่าง เหมือนดวงจันทร์ในคืนวันเพ็ญ ดวงจันทร์ในคืนวันเพ็ญ ใครเห็นก็ชื่นใจ มันสว่างไสวดี มันสำเร็จอะไร? มันสำเร็จ ประโยชน์ในการกำจัดความมืด ได้อย่างฉับพลันจริง ๆ เพราะฉะนั้น ขอให้ความสำเร็จทั้งหลาย จงเกิดขึ้นโดยพลัน โดยเต็มที่ เหมือนยังกับแสงสว่างในคืนวันเพ็ญ กำจัดความมืดไป หรือเหมือนกับแก้วมณีโชติรส แก้วอะไร แก้วสารพัดนึก เจ้าแก้วสารพัดนึกนี่ มันมีฤทธิ์ นึกอะไรแล้วมันนำความสำเร็จมาให้ เพราะฉะนั้น บทให้พรนี้ จึงให้ทั้งกำลังใจที่จะทำความดี ทำบุญกุศล แล้วชี้ให้เห็นว่า การทำบุญกุศลนั้น หนึ่ง ก็สามารถอุทิศให้แก่กันได้ สองเป็นต้นทางแห่งความสำเร็จทั้งปวง นี้ก็เป็นบทให้พรท่อนแรก ทีนี้ท่อนที่สอง สัพพีติโย วิวัชชันตุ สัพพโรโค วินัสสตุ มา นั่นนะ ไล่กันมานั่นนะ แปลว่าอะไร ความจัญไรคือ ความเสียหายทั้งปวงนั่นนะ จงพินาศไป โรคภัยทั้งปวงก็ให้หายไป อันตรายก็จงอย่าได้มีแต่ท่านเลย ท่านจงเป็นผู้ มีความสุข มีอายุยืน ความจัญไรทั้งปวงจงบำราญไป โรคทั้งปวงจงหายไป อันตรายอย่ามีแต่ท่าน ท่านจงมีความสุข เป็นผู้มีความสุข มีอายุยืน ก็ซ้ำกันอยู่ 3 ครั้ง แล้วก็ไปจบท้ายตรงที่ว่า ธรรม 4 ประการนะที่หน้า 30 ธรรม 4 ประการคือ อายุ ความเป็นผู้มีอายุยืน วรรณ มีผิวพรรณผ่องใส ความสุข ความสุขกาย สุขใจ และพลกำลัง ย่อมเจริญแก่บุคคล ผู้มีปกติกราบไหว้ มีปกติอ่อนน้อมต่อบุคคลผู้เจริญเป็นนิจ นี่ก็เป็นทั้งการตั้งการปรารถนาดีของผู้ให้พรนะ แผ่เมตตาไป ถ้าเรายอมรับว่า สมาธิมีอำนาจ ใจมีอานาจ เพราะฉะนั้น นี่เป็นการแผ่เมตตาของผู้ที่มีอำนาจสมาธิดี มีความดีอยู่ในตัว ก็มีอำนาจ เพราะจะส่งผลต่าง ๆ ให้ได้อย่างที่ว่ามา โรคทั้งปวงจงหายไป อันตรายอย่ามีแก่ท่าน ท่านจงเป็นผู้มีความสุข มีอายุยืน และในเวลาเดียวกันตอนท้ายนะ ให้ความรู้เอาไว้ ธรรม 4 ประการคือ อายุ วรรณ สุข พล ย่อมเจริญแก่ผู้มีปกติกราบไหว้ มีปกติอ่อนน้อมต่อบุคคล ที่เจริญเป็นนิจ ถ้าพูดง่าย ๆ ก็บอกว่า จำไว้นะลูกนะ ใครได้กราบ ได้ไหว้คนที่มีคุณธรรมความดีละก็ ลูกเอ๋ย เจ้าจะได้ ผลบุญติดตัว 4 อย่างคือ อายุก็จะยืน ผิวพรรณก็จะผ่องใส ความสุขกาย สุขใจก็จะได้ พลกำลังเรี่ยวแรง ที่จะทำความดี ตามท่านเหล่านั้นไป ก็จะเกิดขึ้น นี่ก็เป็นการให้นัยยะเอาไว้ ชี้ช่องทางเอาไว้ เพราะว่าคนเราเนี่ย ถ้าลองได้เห็นความดี ของผู้อื่น จนกระทั่งอดไม่ได้จะกราบจะไหว้ จะอ่อนน้อนถ่อมตนกับเขา แสดงว่าอย่างไร แสดงว่าเราเป็นคนไม่ชอบจับผิด เราเป็นคนชอบจับถูก เป็นคนที่ชอบค้นหาความดีของคนอื่น เมื่อเจอแล้วแน่นอน จะมีกำลังใจที่จะทำความดี ให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป แล้วก็จเป็นผลให้อายุก็ยืน วรรณผิวพรรณก็ผ่องใส สุขคือความสุขกาย สุขใจก็จะเกิด แล้วพละ คือกำลังเรี่ยวแรง ที่จะทำความดีตามท่านเหล่านั้นไป ก็จะมีหลั่งไหลมาไม่ขาดสาย