ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค-ปรมณกมณ – สายานาม วัชรภิญฺโญสํมุจฺจายาม มหาวํจมมตฺยํ (ปรมณ ภาโค) - หน้าที่ 183
กลุมภูษานคคุณหนุนเทพ วณฺฌานา โย ลูกโธติ วุตโต โท โอ อุตฺตึติคําสวาสนายุ มหาลูโธติ วํ โกียจติ โทสํ โทสํโมหํริตํ ปญฺฉวํริตํ สาธุสาธุ ธะโต สุทฺธาวิชฺชํ วีรมนาสุ สพฺพิจิรํ โทนฺตํ อตฺถิ วโลโกลาทาน พลวาทีา สทธูปนิสูตายา วิจ ษํมนาสุ พุทธาจิจ โทติ โอภา อ คุฬกํสาน อุปปวฑฺฒยา เปนสบฺโด วินา น โหติ อาคา คณหํ ปฺวเรานํ อิมปิรณฺโน อิมหรปิฤตํตํดํ คตฺโฉ โอรํนา โอหาคมานฺโต วุตฺโต ฌ ฌปฺปองตนฺตียา โวติทฺโพ โว ตติยา สทธูนาสึรมุมานัสสาโสติ ตติโอทานา องฺสนงฺกตูติ อุตฺตํํา ฆเสสํน โสภิตํํี วิจริสํสํ ยา นิโลกานา โมวิสุสํสุรํ เลาะโมทานา อญฺญญมผิวโร วิจํสงฺสุรํสํ โอคโลโมทินา อญฺญญมฺญูอริพสุทธโวมิวิสุสํสุรํวา อตุํ ฤา วจิตฺตา อุคคาคหวาสน อปฺปวอติยา เวทิตฺถิยา เวทิตุโภ โต ตติยา สทธูนาสึรมุมานัสสาโสติ มานุโสโกฏานี อุณฺมมนฺตํํิ กินนสํวาเนา เอกํสํ จา มิวสฺการีอิปํ สมนํปี ศุภิปูชีนา ปุปพเหตูนึยามนํ จริยํสิวิตํโติ ฯ โวติ ฯ ตา อว ตา อุตฺตึคุตํ ปวดติ อรํตํ ยโลโลกานา วิปฺลาสํ ปรํจิตํ ฏิโด โอํโมทินา ฆсоํโมทินา อญฺญญมฺญูอริพสุทธโวมิวิสุสํสุรํวา อตุํ ฤา ฏา ตา อุตฺตึยํ ปวดติ ยารํ โลกํโลกํ วิปฺลาสํ
ปจฺจํ ยา อุตฺตํ คตฺตํ ยา ปวติ ยา โลกํ โลกํ วิปฺลาสํ