ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค-ปรมฎกุฬาษายาน วิติธิมิกัลลาวุฒิ สมมาตย์ (ปุริณ ภาโค) - หน้าที่ 317
อนุสมติณีทาน สถิรา
ปญฺญติ ติ เอกชฺชา คหฺวา วุฒิ ๙ เตนาห พุทธ-
คุณาเมน สติยา เอก อธิสนุสนุ ๓ อารพุคติ อามุพิวุตา ฯ
ชมมณีเดี ปริญติสมมิณ สทิริ นิวิมิปิ โลกุฏฐรมมิ ๙ นนู
จ นิพพาน วิสิฺฏุ มุมฺญฺฐานภาวนา วงฺขติ ฯ กิฺณาєм วงฺขาติ ฯ
ภาวสามญฺญเณน ปน มคฺคผลํ สทิริ อิิซา ปริญฺญา สงฺขิตตตา ฯ
ตสสปี มณามาสติปญฺญฐาน คหน ฐทฺรพฺพํ ฯ สงฺขอตามตํกวินาวน
ปน มคฺคผลํ วิสิฺฎู ฐสิกฺยาตํ ตสฺสิ ฯ มมฺญฺญ่า
คหนฺ คํ๎ ฑ จ ลฺนุสรฺุษฏีตํทิํ ปน ติ สุสนฺฑฺตุ โอนุสติ๑ วิสิฺฎฺ
คมฺมฐานาภาวนา คหนฺ โทวาจรสุข อตฺตโนเอน สิสสฺสุด จากสุส
สุทฺทิฺทนึ อนุสติฐฐาวน อคหนฺ ทุตฺตุปฺปติ อิิิิ๎ อุตฺติ๎ ทสมฺนติ
นิมิฺทคฺคูณํ ฯ ตา อสฺสาลปสุสาลนิมิตตํตํ มมฺมนาดฺย ฯ เอกฺกํปี ฯ
อุปสมฺมติ สุพงฺษูปรสัม นิมิทปานํ อนุพนฺฑํา อุตฺโต ฯ
อาวุโภ พุทธคุณ ยาอาวุโต อนุวา อุปฺปโนํ ปาสาโท๑
อาวุโภปสาโท อธิยํคฺน อาคตปสาโท ตัสสิโลโป วา โย
ทูจฺจิตตวาทหา อโล อสมุปมิโย เตน สนุมานตน ฯ ดาติ-
สุตฺ พุทธานุตสุดภาวนา อิฎฺีติ ฯ อิสิฺฏุ๎ ฎํ๎ ปริญฺญา เสนาสนติ