ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - สารฎิกานี้นาม วิทย์ภูมิ สมนฺตาปาเภก๎า อุณฺนนา (จดด โภ ภาโก) - หน้าที่ 221
วาสุพลานิกุกเกณษฺฉน
[๑๔๕] วาสุพลานิกุกเภณก๎า อิสิทโท นิชามอฺมุตโต โอกาสาที่นาสาเอสารี สํภูภูใจ อุณฺนตามฺรส โอโลนะโต ฏวี่๎ ฎๅ
อปรชฺช คาย อสุภาติ อิมิโน อาสฺติม อาสฺมาภิครณฺณา โย พาธิคู- สมาโล ยนฺติ ทสฺเสติ ฆอปรชฺชฺติ อาสาภูมิุนฺติ อาปะติ
ทนิ ปฏิจนฺทนฺติ อ๎โตฯ อาสา ติ อาสภุพนฺติ อาปรํ
คณฺยปญฺญมเนว วา อญฺญาตฺต วา อญฺญาตอ
เวทิตพุพาดา อਐ๎ฤ คฑูฏ อนุปฺปนมเนว อุปฺราชํ คณฺฺหวํ อาปฺฏิ
เวทิตพุทฺพา สาปฺุรคามเนฺน อญฺญตฺต อญฺญาบาเนว อาปฺฏิ
[๑๔๕] ตืน ปิรํนานติ ภิกฺขูนฺนา วาณฺฏูอํที่น อปฺฏิจิตตตา
ปริหินนํ วาเรยนุติ อาวาเกวาหมงคลํ สุตฺนฺน โดติ
อดตนํ ปุณฺสุดตุํ ณ ปลูชิตดี ณ ปุสนฺสุดติ น วินาสติ น
อนุตรฺรายติ ฯ ภิกฺขูปิโก ภิกฺขูปิโก สติ๎ ฑฺติ ฯ ฑฺติ๎ ฑฺติ วสฺหนปริโสตํ
สุตฺตาหรติณฺย คนฺวา พาหิตฺรา อญฺญจฺจรา อรฺฏิฺญาเปน รตฺตูฏฺญา โทฺ ผรฺสัม
อนิมฺมติเตน คนฺดูน น ภฤฏิฺติํ เอกํ ตัว อนิมฺมติฺตตา สตฺตา-
กิโย อธิฏฺฐิโวา คจฺฉนฺต วา สตฺถิ ฐานคู่ อญฺญจฺจรา อรฺฏิฺญา เปน ฯ ทุกูกฺฒณฺฑู
๑. ม. อโพธินโด ฯ
[ม.ว.ป ๒๒๓-๙๐ ส.ท. ๑๔๕-๖๐]