ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - สารดูดนี้นาม วินิจภูมิ สมนุตปลาสี่กา อุณฺณา (จตุโ ภาโค) - หน้าที้ 347
สมกขุนุญญาภาณุญ
[๒๔๕] สมกขุนุญ๚ สงฺญาบาเปติ เอฏ ึกสํละทุบโท
อนฺฑุดโ โดมจ วิสิฺฏิ อา โภผฺน ิ อา ฯ ปริโตสฺวตา
ฌานาปติ๚ เทสนามฺดูมชฺนํ ปญฺญาสวสฺส สทฺวโลโพ วินโย สวินโย ฯ
อุณหพฺุสุสฺ สทฺวโฟ วินโย อุพหวิโก ฯ ปฏิจจาหตน
กรณฺ ปฏิจฺจาตกฺรณํ จิตฺวนฺอารกสํคตฺตาติ ติสฺสนาย
ฌานโพหาโรติ ฯ สุลติยาเอส พุทธมกฺโทติ ฑีตวามฺนีติ
วิวาทํกิรณสุส กมุนดํติ วิวาทุมานิสติ ฯ โกโณติ คนฺนํฺลุกฺเนน โกลณํ สมุนนาคติ ฯ อุปนาหติ วรอปนิติ วรอปนํ สมุนนํ-
คำณูฯ อาการโวติ คารววิวิรติ ฯ อุปปิสโล ฯอุปปิโล ฯอุปปิโล ฯอณิวุตฺติ๚ เอฏ ุก ปน โย ภูญฺญํ สตฺติ ธมฺมํ ดีสู กาเลสํ
อุปฺฐานํ น ยาติ สุตริ، อนุปาเนนฺ ตจฺจ กฺโตํ จุกฺมิ ฌานํ ฌานมํกํ เอฏ ุกนฺติํ ฌานํ ฌานมํนฺเตฺ อจฺจุตํ ฯ เอกกํ ปน โย ภูญฺญํ สตฺติ ธมฺมํ ดีสู กาเลสํ
อุปฺฐานํ น ฺยาติ ฯ ปจฺจอ ฺพ. ๑๙๘-๑๙๙ ต. ๑๓๕-๑๓๖